Het eerste nieuws over de aardbevingen bereikte hem per telefoon in de vroege maandagochtend. Zijn moeder vertelde hem over de verschrikkelijke toestand in Diyarbakir waar hij 33 jaar geleden is geboren. De stad waar ook veel familie van hem woont.

Hoewel zijn geboorteplaats de aardschokken relatief goed doorstond, kwamen een paar neefjes en nichtjes van hem om het leven. "Mijn tante is van onder het puin bevrijd maar raakte ernstig gewond. Ze moet armen en benen missen. Haar man en twee kinderen zijn omgekomen."

Memis is de hele week de klok rond aan het bellen met de rampplek. Hij zit voortdurend voor tv. Tussendoor slingert hij van vreugde naar verdriet. "Het ene moment hoor je dat er iemand is gered uit het puin, het andere moment ontvang je een bericht dat een kennis is overleden. Het is huilen van verdriet en soms lachen van vreugde. Het is een apart, naar gevoel. Een vreselijke week."

Het dodental staat sinds deze zondag officieel op 33.000 maar functionarissen van de Verenigde Naties sluiten niet uit dat het aantal slachtoffers verdubbelt.

Volgens de berichten die Memis krijgt, zijn op maandagavond ongeveer een miljoen mensen uit Diyarbakir gevlucht. Dat is de helft van alle inwoners. Een massale uittocht van mensen die zonder al te veel spullen de kou moeten trotseren. Memis is blij dat mensen in Nederland zo begaan zijn met het lot van de slachtoffers. De inzamelingsacties ontroeren hem: "De saamhorigheid is hartverwarmend."

Toch moet hem van het hart, dat de Turkse regering ernstig tekortschiet als het gaat om het coördineren van de hulpverlening. Memis: "Als een vrachtwagen vol met hulpgoederen aankomt in het rampgebied, sturen ze de chauffeur door naar een stad of streek. Maar eenmaal daar, is er niemand om de spullen te verdelen. Dan gooit de chauffeur alles maar op straat en beschouwt hij de lading als afgeleverd."

Het SP-raadslid is ook gefrustreerd over het feit dat de overheid in Ankara na diverse aardbevingen geen bouwtoezicht instelde. Hierdoor zijn nu woontorens als kaartenhuizen in elkaar gezakt. "Het is belangrijk dat de Turkse gemeenschap ervan bewust raakt, dat ze wonen in een gebied waar aardbevingen voorkomen. Dat ze ook van de politiek eisen om daarmee om te gaan. We moeten er beter op voorbereid zijn."

Hij zou graag teruggaan om zelf hulp te bieden, maar dat is voor hem lastig. Vier jaar geleden werd hij door de Turkse autoriteiten twee maanden vastgehouden. Aanleiding waren enkele van zijn berichten op Twitter die Turkse regering van Erdogan niet bevielen. Er werd 27 jaar gevangenisstraf tegen hem geëist maar de rechter sprak hem vrij.

"Durven is niet het woord. Ik vertrouw de Turkse regering niet. Terugkeren is risicovol. Zeker als Koerd die politiek actief is. Dan ben je een gevaar voor de staat", aldus Memis.