Bijna viel het doek voor het bundeltje met dialectverhalen, tot groot verdriet van nogal wat taalfanaten. Maar de editie van dit jaar blijkt een groot succes. Van de 396 boekskes zijn er nog zeven over.

"Er zijn er nog nooit zo veel gedrukt", vertelt Jan Luysterburg (78) stralend. De oud-leraar Nederlands kreeg het dialect van Hoogerheide mee als moedertaal. Sindsdien is hij verzot op dialect. "Omdat je je gevoel en gedachten er zo mooi mee kunt uiten."

Jan haakte een paar jaar geleden aan bij Cor Swanenberg die aan de wieg stond van het Brabants Boekske. Met een klein clubje bloedfanatieke bewonderaars van streektaal maken ze op vrijwillige basis jaarlijks het boekske. "Je kunt na 17 jaar wel spreken van een traditie", reageert Luysterburg trots. "Maar het is ook al 17 jaar verliesgevend."

Dat is in 2023 niet meer te doen. Het papier is te duur, drukwerk is niet te betalen en het animo is laag. Als de club tot overmaat van ramp ook nog een week te laat is met het insturen van een belangrijke subsidieaanvraag, lijkt het doek voor het boekske te vallen.

"We zagen het heel somber in", vertelt Cor Swanenberg. Voor hem zou dit sowieso écht de laatste editie zijn. Hij vindt het wel mooi geweest. Na een paar maanden aan het infuus, wekt Jan Luysterburg het boekske in februari weer tot leven. Hij regelt een geldschieter om de uitgever te betalen. "Inmiddels hadden we er best wel wat publiciteit mee gekregen", vertelt hij.

De passie en het doorzettingsvermogen van de club trekken de aandacht en zorgen voor bewondering. Jan schuift aan bij talkshow KRAAK en komt met zijn verhaal in de krant. En ondertussen stromen de aanvragen voor het boekske binnen.

Luysterburg: "We hebben de geldschieter terug kunnen betalen en hebben nu al een klein potje voor volgend jaar. Ik ben natuurlijk dolgelukkig. Mijn doel was dat het boekske kon blijven bestaan." De editie van 2024 gaat er in ieder geval zo goed als zeker komen.