“Ons pap moest er wel even wennen”, zegt Gevers zondagmiddag in het radioprogramma De Zuidtribune. Jo Gevers is een grote naam in de judowereld. Lizzy’s vader won drie nationale titels en negen medailles. Het was haast onvermijdelijk dat zijn dochter die naam in de judosport voort zou zetten.

Zij koos anders en inmiddels kan ook Jo daaraan wennen. “Bij een van mijn eerste wedstrijden zei hij dat hij het wel heel gewelddadig vond allemaal. Hij zei: ‘Ze kan er niets van. Ze staat veel te zwaar op haar benen.’ Maar intussen is hij trots op me."

Lizzy Gevers was een beetje op het judo uitgekeken. “Ik besloot te stoppen bij Team NL, maar wat ga je dan doen?”, vroeg ze zich af. “Ik ging wat hardlopen en naar de gym, maar miste de contactsport. Voor de lol ben ik toen wat MMA-trainingen gaan volgen bij de sportschool in Oss, gewoon twee keer in de week.”

Maar de topsport zit nu eenmaal in de aard van het beestje. Het amateurniveau was leuk, maar ze had al snel behoefte aan meer uitdaging. “Toen vroeg mijn trainer of ik een keer een wedstrijdje wilde doen.”

Dat deed ze, maar ze had toen pas drie maanden getraind. “Je kunt je misschien wel voorstellen dat dat er nog niet uit heeft gezien. Ik deed mijn ogen dicht en begon meteen te meppen, maar het leek een beetje op wild om me heen maaien”, lacht ze. Toen ze haar ogen opende en zag dat ze haar tegenstander twee blauwe ogen had geslagen, werd ze toch enthousiast: “Ik dacht: ik heb haar gewoon geraakt. Dit is vet!”

MMA is een combinatie van alle verschillende vechtsporten. “Het is zo tof om weer een leerling te zijn en jezelf te ontwikkelen in verschillende disciplines”, vertelt Gevers.

Daardoor is ook haar judoverleden zeker niet voor niets geweest. “In de kooi kan ik laten zien dat judotechnieken een goede basis zijn. En mijn vader vindt het heel leuk om te zien dat ik die technieken nu in de ring gebruik."

Na die eerste amateurwedstrijd is ze vol voor de nieuwe sport gegaan. Kortgeleden tekende ze een contract bij de Amerikaanse Professional Fighting League, een van de grootste MMA-competities van het land.

“Twee weken geleden heb ik mijn debuut gemaakt daar. Die heb ik helaas verloren op split decision, jurybeslissing dus, maar ik heb wel een goede pot neergezet.”

Ergens in de komende twee jaar hoopt ze de belt te gaan veroveren. “Ik geloof erin dat dat kan. Als dat niet zo was, had ik beter op de bank kunnen blijven zitten met een buil chips, zoals mijn vader dat zou zeggen.”