Een aantal jaar geleden begon Arie met lopen, toen hij van de dokter te horen kreeg dat hij moest afvallen. “Ik verloor 35 kilo en wilde dat graag zo houden. Ik ben veel gaan wandelen en stelde de Kennedymars als doel. Kort daarna kregen we te horen dat mijn vrouw kanker had. Na haar overlijden ben ik helemaal opgegaan in het lopen. Het maakt mijn hoofd leeg en alle ellende verdwijnt even."

Al snel kwam een nieuwe uitdaging op Arie’s pad, de zogenaamde ‘Centurion Walk’. De oorsprong van deze heftige wandeltocht ligt in Engeland, waar het in 1911 begon. “De bedoeling is dat je 100 Engelse mijl loopt binnen 24 uur. Dat is omgerekend ongeveer 160 kilometer. Er zijn er zes in de wereld. Ik ben begonnen in Zuid-Afrika en daarna volgden die van Engeland, Nieuw-Zeeland, VS en Nederland. Alleen Australië ontbrak nog.”

“De eerste drie pogingen daar mislukten en dit was de laatste. Ik heb nog harder getraind en was al twee weken voor de wedstrijd in Melbourne. Ik heb daar alleen nog gerust, gelopen en gezond gegeten. Dat het nu is gelukt, daar ben ik mega trots op en geeft echt een euforisch gevoel”, zegt een nog steeds glunderende Arie.

Dat het een stalen uithoudingsvermogen vraagt, mag duidelijk zijn. Arie traint maanden voor een wedstrijd. “Ik loop iedere dag minimaal 10 kilometer met gemiddeld zo’n 8,5 kilometer per uur. Ik doe dat puur op gevoel en heb geen trainer of coach. Ik luister naar mijn eigen lichaam en dat vertelt wat ik moet doen. Ik kan me ergens echt toe zetten en daar volledig voor gaan.”

“Wat ik tijdens die 24 uur van een wedstrijd doe, is moeilijk te zeggen, want ik denk echt nergens aan. Soms eet ik even snel iets, trek ik een nieuw shirt aan of moet ik even naar het toilet. Maar de laatste keer dacht ik daar zelfs niet eens aan. Pas bij de finish voelde ik dat ik wel heel nodig moest. Zo gefocust was ik geweest.”

Ondanks die focus, krijgt Arie toch soms wel wat mee van de omgeving waar hij loopt. “De wedstrijd op Robbeneiland in Zuid-Afrika was echt bijzonder. We liepen daar in de nacht langs de kust. De zee was heel wild, pinguïns liepen over het parcours met op de achtergrond een verlicht Kaapstad met daarachter de Tafelberg. Dat was echt ontzettend mooi!”

En nu, na zes Centurion Walks, kan Arie denken aan zijn wandelpensioen. “Ik heb nog wel een paar dingen die ik wil doen. Ik ga nog mijn tiende en elfde Vierdaagse lopen. Maar het écht harde trainen en wandelen wil ik wel afsluiten, want het doet ook wel zeer hoor.”