Voor wie de voorgeschiedenis van Mauro niet kent: op negenjarige leeftijd werd hij in Angola op het vliegtuig gezet. Via Portugal belandde hij bij een pleeggezin in Nederland.

In 2011 kreeg hij na een asielprocedure te horen dat hij terug moest naar Angola. Dat zorgde voor de nodige ophef. Mauro en zijn pleegouders waren regelmatig te gast in talkshows. Via het kinderpardon kreeg Mauro uiteindelijk toch een verblijfsvergunning.

Na die periode verdween Mauro uit beeld. "Ik heb daar toen bewust voor gekozen. Ik stond een paar jaar volop in de belangstelling. Ik was alleen maar bezig met hoe anderen over mij dachten. Als ik op straat liep, wilden mensen met mij op de foto. Dat was allemaal superlief bedoeld, maar op een gegeven moment was het genoeg. Ik had meer tijd voor mezelf nodig."

Mauro volgde in die periode ook een opleiding als systeembeheerder. Ook kreeg hij een relatie en later een dochtertje. "Mijn vriendin was zwanger. Ik begon me af te vragen of ik wel het juiste werk deed. Systeembeheerder was leuk, maar het was niet mijn keuze. Het was fijn dat ik een diploma had, maar voor het werk was ik niet geschikt. Ik wilde een beter mens worden."

Dat doet Mauro door in de wereld van duurzame kleding te stappen. Of zoals hij zelf noemt: friendly fashion. "Anderhalf jaar geleden heb ik het duurzame kledingmerk Mausons gelanceerd. Met kleding wil ik mensen inspireren. Ik wil iedereen laten zien hoe de kleding wordt gemaakt. Geen milieuvervuilende materialen en geen chemicaliën. De spullen worden bezorgd in honderd procent composterende verpakkingen. Ik wil mensen niet opzadelen met nog meer zooi in huis."

Met een crowdfunding probeert hij voldoende geld in te zamelen om zijn droom werkelijkheid te maken. "Met een bedrag van 60.000 tot 130.000 euro kan ik een volledig duurzame kledinglijn op de markt brengen."

Mauro wil op termijn ook nog een eigen kledingwinkel en een kantoor. "Ik wil het merk Mausons verder uitbouwen. Ik wil mensen ook bewust maken van het belang van duurzaamheid. Mijn kleding kan gerecycled worden en er kan ook nieuwe kleding van gemaakt worden."

Of hij gelukkig is? "Geluk is een illusie", zegt hij filosofisch. "Ik heb een prachtige vriendin en een superleuke dochter. Ik ben duurzaam aan het ondernemen en geniet van wat ik aan het doen ben. Ik ben supertrots op wie ik ben geworden."

Het dochtertje van Mauro stelt ook steeds meer vragen "Ze kent inmiddels mijn verhaal en weet waar ik vandaan kom. Waarom wilden mensen me wegsturen? Of ik weleens boos of verdrietig was in die moeilijke periode? Ik vind het belangrijk om dat aan haar uit te leggen. Het is ook een onderdeel van haar leven."