Zodra de pieper gaat, rent brandweervrouw Vera met haar collega’s naar de omkleedruimte van de brandweerkazerne. Ze is de enige vrouw in het team van elf brandweermannen bij de Bossche beroepsbrandweer. “De kleding is niet speciaal gemaakt voor vrouwen of mannen. Het moet vooral goed zitten, zodat je je werk goed kunt doen”, zegt Vera terwijl ze haar pak aantrekt.

“Tijdens een dienst kan ik worden opgeroepen om een autobrand te blussen of te helpen bij een ongeluk op de snelweg bijvoorbeeld. Maar ook een kat uit de boom halen doe ik nog steeds”, zegt de brandweervrouw met een lach.

Als Vera vertelt wat voor werk ze doet zegt ze altijd: ‘ik ben brandweerman’. “Dan weten de meesten meteen wat ik bedoel. Maar ik krijg ook vaak de vraag of ik op kantoor de administratie doe.”

Twintig jaar geleden wilde Vera mensen helpen. Hoe, dat wist ze nog niet precies. “Je bent hulpverlener of niet. Dat zit in je. Dat doe je natuurlijk ook bij de politie en de ambulance, maar de actie en het broederschap bij de brandweer spreekt mij aan”, zegt Vera.

Bij de brandweer moet je aan veel eisen voldoen. Want het werk bij de brandweer is soms zwaar. En dus besloot Vera toen ze 25 jaar was, om veel te sporten en fysiek te trainen. Met succes, want ze werd in vaste dienst aangenomen.

“Fysiek zijn mannen sterker, maar dat betekent niet dat je dit werk als vrouw niet kunt doen. Het is zeker niet weggelegd voor alle vrouwen, maar ik ben ervan overtuigd dat vrouwen die werken bij de brandweer hun werk net zo goed doen als mannen.”

Als de Bossche brandweervrouw haar jas dicht ritst zie je duidelijk haar roze gelakte nagels. Voordat Vera en haar collega’s in de brandweerwagen springen, doet ze nog snel haar lange haren in een staart en zet haar helm op. “Ik blijf een vrouw hè”, zegt ze lachend.

Maar tijdens een melding denkt ze daar niet aan. “Als ik na een heftige melding weer op de kazerne kom, zitten mijn haren in de war, ben ik zwart van de as en is mijn make-up uitgelopen. Maar dat hoort bij ons vak.”

Vera is niet de enige brandweervrouw in Brabant, maar het zijn er niet veel. Uit de meest recente cijfers van het Centraal Bureau Statistiek (CBS) blijkt dat er landelijk 300 vrouwelijke beroepsbrandweervrouwen zijn. In veiligheidsregio Brabant-Noord is Vera de enige.

“Ik ben zeker niet uniek. Er zijn zelfs steeds meer vrouwen die bij de brandweer komen werken. Vooral bij de vrijwillige brandweer”, zegt Vera trots. “Het kan ook helpen bij ons vak. Als het gaat om empathie en we hebben een vrouwelijk slachtoffer, dan is het makkelijker dat er een brandweervrouw bij is.”