Iedere zondag is er ook een nieuwe aflevering van de Stuifmail-podcast. Beluister deze hier:

Vreemde witte vogel op Kampina
Je ziet 'm hierboven op de foto: een geheel witte vogel. Astrid Logtens zag deze op de Kampina. Zij vroeg zich af of dat iets te maken had met leucisme en vroeg welke vogel het dan was. Volgens mij is het een roodborst, die inderdaad aan leucisme lijdt. Bij leucisme is er sprake van een pigmentafwijking. Dat duidt meestal op een slechte conditie van de vogel tijdens de veergroei of een te eenzijdig voedingspatroon. Volgens mij is het geen albinovogel, want de oogjes zijn niet oranje. Vogelbescherming Nederland besteed op een leuke pagina op hun website aandacht aan allerlei kleurafwijkingen bij vogels.

De grasmus
Wat voor vogel was het nou? Deze vogel werd gespot in landschapspark Moerenburg bij mij in Tilburg. De vraag van welke vogel Yvonne Rommelaars gezien heeft hield de gemoederen bezig, met als resultaat dat mijn eerste vermoeden de definitieve wordt, namelijk dat het een grasmus is.

Welk insect zit er op mijn tuinstoel?
Peter Peemen kwam een insect tegen op zijn tuinstoel en stuurde mij een foto met de vraag welk insect is dit. Aan de vorm van het insect en de lange voelsprieten kan je al opmaken, dat het insect hoort bij de boktorren. Volgens mij is het dan ook de bonte ribbelboktor, maar het diertje is onder nog meer namen bekend, namelijk gevlekte boktor, gevlekte dennenboktor of gevlekte dennenbok. Uit de laatste twee namen kan je al opmaken waar dit insect leeft, namelijk in en bij dennenhout. De volwassen boktor eet voornamelijk dennenhout, maar ook van loofhout zijn ze niet vies. Vrouwtjes bonte ribbelboktorren boren diepe tunnels in naaldhout en rottend loofhout en aan het einde leggen ze dan hun eitjes. Bijzonder van deze boktor is dat de volwassen soorten 2 tot 3 jaar oud kunnen worden.

Een grote slak gezien
Jennifer vond in Vaals een grote slak en ze vroeg zich af wat de naam van die slak is. Op haar wandeling is ze een wijngaardslak tegengekomen. Deze slakkensoort kan je in ons land ook enkel tegenkomen in Zuid Limburg en de kalkrijke duinen. Vermoedelijk hebben de Romeinen deze goed eetbare slak, escargot, meegenomen naar ons land. De wijngaardslak is een longslak en kan tot 12 centimeter lang worden. Het huisje van de wijngaardslak kan maximaal 5 cm groot worden. Wijngaardslakken zijn echte planteneters en lussen bijna alle in Zuid Limburg voorkomende planten. Zelf moet de slak oppassen, want het is voor de mens een ware delicatesse. Gelukkig is er voor de in het wild levende slak een oplossing gekomen, want in Zuid Limburg is er een slakkenkwekerij gekomen met de prachtige naam Slakkenkwekerij Slow Escargots.

Wat loopt daar voor iets vreemds?
Stef van Kolck zag iets vreemds op zijn raamkozijn en stuurde mij een foto. Hij had zoiets nog nooit gezien en het leek hem of een insect een prooi in veiligheid wilde brengen. En dat klopt ook, want wat hij zag was dat een spinnendoder een muurzesoogspin had verlamd. De spinnendoder was inderdaad op weg om de verlamde spin in een door haar gemaakt holletje te stoppen. Zo’n holletje hebben ze van tevoren met hun kaken in het hout gemaakt of in de grond gegraven. Bij het holletje aangekomen, leggen ze een eitje op die muurzesoog en stoppen die spin in dat holletje, wat we dan een broedcel noemen. Uit het eitje komt later een larve, die vervolgens de nog levende spin opeet, waarna de larve gaat verpoppen.

Is dit een mier?
Jessica Janssen ziet in haar tuin behoorlijk grote mieren rondlopen, maar zijn het wel allemaal mieren. Ze heeft me een foto gestuurd van een van die insecten en op die foto is te zien dat het geen mier is. Het is namelijk een miersikkelwants, die bij de familie van roofwantsen hoort. Niet de volwassen miersikkelwants, maar de nimf. De meeste nimfen van deze soort hebben geen vleugels, maar lijken heel sterk op mieren en hopen daardoor dat ze niet worden aangevallen door rovers. Overigens komen er wel gevleugelde nimfen voor, maar de vleugels zijn doorzichtig en ook zij kunnen niet vliegen. Als de nimfen de imago vorm (volwassen vorm) aannemen lijken ze totaal niet meer op een mier, zie foto. En ook deze volwassen exemplaren kunnen niet vliegen.

Welk vlindertje fladderde voorbij tijdens de wandeling?
Tijdens haar wandeling fladderde een vlindertje voor haar uit, maar gelukkig kon Liesbeth van Hees – Linders er een foto van maken. De naam van de vlinder is Sint Jansvlinder. De Sint Jansvlinder is een nachtvlinder, die dagactief is en bij de familie bloeddrupjes hoort. Vaak tref je de vlinders aan bij distelsoorten, is ook te zien op de foto van Liesbeth. De mannetjes vliegen ongeduldig rond op zoek naar onbevruchte vrouwtjes. Rupsen van de nachtvlinder leven vooral op rolklaversoorten. Let wel goed op bij deze soort, want ook de Sint Jacobsvlinder, zie de tweede foto, heeft de basiskleur zwart en rood. Kortom; ze lijken sterk op elkaar, maar als je bloeddrupjes onthoudt, dan vergis je jezelf nooit.

Het lijkt op een pluisje maar het is toch een beestje
Riet Deremaux zag in Spanje een beestje, maar wat erg leek op een pluisje en ze stuurde mij een foto. Ik heb het wezentjezelf live nog nooit gezien, maar op een van de vele natuurfilms is het diertje weleens langs geweest. Ik wist dan ook in welke richting ik moest gaan zoeken. Het insect hoort thuis in de groep van plantenhoppers. In totaal zijn er zo’n 12.500 beschreven plantenhoppers in de wereld. Ze hebben hun naam te danken aan het huppelen om snel weg te komen. Daarnaast hebben deze insecten een uiterlijk wat erg lijkt op bladeren en andere onderdelen van planten. De soort die Riet volgens mij gezien heeft, hoort volgens mij thuis bij de wantsenfamilie en noemen ze bloemstekelwants. Op de foto staat volgens mij een nimf afgebeeld. Nimfen hebben geen vleugels en op hun lichaam zit een veerachtige witte was-achtige substantie.

Gevonden in Goirle een Europese bidsprinkhaan
Van Mat Hogendoorn stuurde mij een heel bijzondere foto toe. Het was namelijk een foto van een bidsprinkhaan, die hij in de omgeving van Goirle gevonden had. Zijn vraag daarbij was of dit bijzonder was. Ik reageerde meteen naar hem met de mededeling, dat het inderdaad zeer bijzonder was en dat hij het beste zijn vondst moest melden op de website waarneming.nl.

Dat heeft Mat dan ook meteen gedaan. Hier kun je meer lezen over de Europese bidsprinkhaan.

Mooie foto:
In deze rubriek deze week een hele mooie foto van een grote bonte specht met een jong in Sint – Oedenrode. De foto is daar gemaakt door Iris van Roosmalen.

Natuurtip:
Fiets- en wandeltocht naar Dommelbimd en kasteel Stapelen, op woensdag 12 juli van zeven uur 's avonds tot negen uur 's avonds.

Gids Arnold van den Broek neemt u mee via de graftombe van de familie Mahie op het kerkhof te Liempde naar het park van Kasteel Stapelen en vertelt daar over de historie van het kasteel, de kasteeltuin en de wijzigingen in de loop der jaren. Vervolgens wordt een van de redoutes die in de Belgische opstand een rol hebben gespeeld bezocht en vervolgens het nabij gelegen Dommelbimd.

Meer informatie:
• Vertrekpunt: vanaf het beeld Hanne mi de Moor bij het Raadhuisplein 1 in Liempde

• Gratis

• Stevig schoeisel wordt aanbevolen