Een eigen bedrijf met 60 medewerkers en een omzet van 12,5 miljoen euro. Zo zag het leven van Thomas er 15 jaar geleden nog uit. Toen hij een twintiger was, had hij een bedrijf dat dameskleding binnen acht weken ontwierp en verkocht. Veel sneller dan andere bedrijven dat toen konden. Maar in 2016 ging het miljoenenbedrijf van de jonge ondernemer failliet.

Sindsdien ging het bergafwaarts met Thomas. “Ik vond het niet alleen verschrikkelijk dat mijn bedrijf failliet was, ik viel ook in een zwart gat na jaren enorm hard werken", zegt hij. Ondertussen zorgde zijn curator ervoor dat een deel van zijn schuldeisers al kregen waar ze recht op hadden. "Maar fabrikanten, distributiebedrijven en een creditcardmaatschappij wilden nog steeds geld van mij hebben."

De schuldeisers wilden nog 780.000 euro van Thomas. “Er stonden regelmatig mensen aan mijn deur. Ik werd zelfs gestalkt. Ik voelde me wel verantwoordelijk, maar bij mij was er niets te halen”, vertelt hij. Thomas kreeg last van posttraumatische stress en een burn-out. “Ik kon het in mijn eentje niet opnemen tegen die grote organisaties."

Na jaren ging het langzaam beter met de Bosschenaar. Hij kreeg een baan in loondienst en besloot om een schuldsaneringstraject bij de gemeente Den Bosch aan te vragen, zodat hij zijn schuldeisers een goed voorstel kon doen. “Dit was het moment om mensen weer iets te kunnen bieden.”

Thomas sprak met de gemeente en de schuldeisers af dat hij 80.000 euro zou terugbetalen. Dat moest hij binnen drie jaar doen, maar de gemeente heeft recent besloten schuldsaneringstraject al na anderhalf jaar te beëindigen.

350 inwoners profiteren van het nieuwe beleid, onder wie Thomas. De gemeente heeft een half miljoen euro vrijgemaakt om hun restschulden te betalen. “Het is al niet leuk als je in de schuldsanering komt", zegt een woordvoerder. "Daarom hebben we besloten na anderhalf jaar te stoppen. Niet alleen voor nieuwe aanmeldingen maar ook voor mensen die al in de schuldsanering zaten."

De gemeente hoopt dat mensen hierdoor hun leven weer op orde krijgen en weer naar de toekomst kunnen kijken.

Thomas is er blij mee: “Ik kan dit hoofdstuk nu afsluiten. Het voelt alsof midden in een Champions League-finale is besloten om mij als winnaar aan te wijzen", zegt hij. "Natuurlijk ben ik opgelucht, maar ik moest er ook aan wennen. Het gaat mij niet om het geld, want dat had ik nog willen afbetalen nu ik mijn leven weer op de rit heb. De grootste winst is dat nu weer met andere dingen bezig kan zijn”, zegt Thomas.

Die tijd gaat Thomas nu gebruiken om na te denken over zijn toekomst. "Ik ben en blijf een ondernemer. Ik wil heel graag weer een eigen bedrijf oprichten. Maar geen miljoenenbedrijf meer hoor", zegt de Bosschenaar met een lach.