De eerste drie wedstrijden moest ze toekijken, maar Jill Bayings was maandag superblij met haar WK-debuut. Een feestje dat overigens bijna niet was doorgegaan. "Ik zag op het einde van de wedstrijd wat drukte bij de bank en ineens stond Jill klaar om in te vallen", zegt de vader van de Oranje-speelster. "Ik was hartstikke blij, maar die bal ging maar niet uit! En toen dat eindelijk wel gebeurde, was er gehannes met het wisselbord en wilde de scheidsrechter niet meer wisselen. Gelukkig greep de bondscoach in en gebeurde het alsnog. Mijn wereld stond even stil. Geweldig!!"

Moeder Judith is net zo trots, maar beleefde het succes van haar dochter heel anders. "Het was hier midden in de nacht, dus ik zat helemaal alleen in mijn pyjama met een kop thee voor de buis", vertelt ze lachend. "Op het einde van de wedstrijd kreeg ik slaap en wilde ik naar bed gaan. Er kwamen toch geen wissels meer, dacht ik. Maar plotseling stond Jill daar en viel ze in. Kippenvel! Ze kwam nog best veel aan de bal en ik ben blij dat ik toch niet naar bed ben gegaan."

Oranje won met 2-0 van Zuid-Afrika. Die vreugde wilde Jill na afloop graag delen en haar ogen speurden de volle tribunes af. Degene die ze zocht, was makkelijk te vinden. Tussen alle oranje shirts en rood-wit-blauwe gezichten was daar vader Gerard met een grote, gele vlag. 'Wij gaan niet opzij', zo stond erop te lezen.

"Het is eigenlijk mijn NAC-vlag", zegt Gerard Bayings. "Maar ik vind het leuk om daarmee te zwaaien en de tekst is goed. Bovendien is het een mooi herkenningspunt en had Jill me snel gevonden om het feestje te vieren. Dat was kicken!"

Maar waarom ging moeder Judith eigenlijk niet mee met haar man? Weken eerder had ze dat al besloten. Door de enorme afstanden is het namelijk een heel gedoe om Oranje op het WK in Australië en Nieuw-Zeeland te volgen. Zo zit vader Gerard constant als een volleerd backpacker in vliegtuig, bus, trein, metro, boot of zelfs op de fiets om Jill te zien spelen. "Het is racen tegen de klok, veel improviseren en behoorlijk stressvol. Ik vind dat leuk, maar het is niets voor Judith."

"Normaal ben ik overal bij", zo zegt Judith op haar beurt. "Maar door de lange reis, het vele overstappen en het mindere weer heb ik besloten om thuis te blijven. Er zijn ook weinig ouders van de andere speelsters. Maar achteraf gezien had ik toch wel graag bij haar WK-debuut willen zijn."

Ook bij een eventuele finale blijft Judith thuis. Maar dan zit ze niet alleen op de bank. "Ik geef ze een goede kans en dan ga ik met vrienden en familie kijken." Zonder Gerard, dat wel. "Ik blijf net zolang hier tot Oranje klaar is", zo laat die vanaf de andere kant van de wereld weten.