Peter is zo'n superfan van MXGP dat zelfs de motorcrossers hem kennen
Peter kent iedereen en iedereen kent Peter. Wie met hem door de paddock, het rennerskwartier, op een Grand Prix struint, staat vaak stil omdat Monsieurs even een praatje maakt. Met een monteur, een mede-supporter of de eigenaar van een team. En zelfs ook met de coureurs. Van vijfvoudig wereldkampioen Jeffrey Herlings tot aan het Belgische talent Liam Everts.
"Hij komt elke wedstrijd even langs om een praatje te maken", zegt motorcrosser Kay Karssemakers uit Boxtel. "En om succes te wensen."
"Het was voor mij geen eis, maar gelukkig vindt vriendin motorcross ook geweldig."
Peter is kind aan huis in het wereldje van de motorcross en loopt al vanaf zijn dertiende jaar mee. "Het wereldje is niet zo heel erg groot, dus we kennen elkaar allemaal", zo zegt Monsieurs. Het is een soort familie. Ik vind de onderlinge sfeer prachtig en ik geniet daar heel veel van. Gelukkig vind mijn vriendin het ook allemaal geweldig. Dat was voor mij geen eis, maar het is wel fantastisch dat het zo is."
Hij leeft echt voor de motorcross. "Zelfs het reizen ernaartoe vind ik leuk", zo vervolgt hij. "En dat begint eigenlijk al thuis. Ik ben voor sommige mensen ook een soort reisbureau. Ik zoek tot in de puntjes uit welke vluchten en hotels het beste en voordeligste zijn. Ik ben daar avonden mee bezig."
Maar uiteindelijk draait het natuurlijk om de sport. "Echt alles is leuk aan motorcross en ik denk dat ik wel een superfan ben, ja. Het is spannend en sensationeel. Wat die motorcrossers ervoor moeten doen en wat ze kunnen op een motor vind ik ook indrukwekkend. Dat is wel wat anders dan wat voetballers doen"
"Ik kan later nog lang genoeg achter de rollator lopen, dus ik ga nu maar mee."
De MXGP is een reizend circus en Peter gaat overal mee naartoe. Dit weekend is het in Zweden te doen. Maar enkele weken geleden was hij er ook bij in Indonesië. Dan is er meer dan alleen motorcross. "Het is mooi om eens te zien hoe de mensen daar leven", vertelt de superfan. "En dat wij hier erg verwend zijn. We zaten op een eiland dat niet toeristisch is en we waren daar de enige westerse mensen. We kregen veel aandacht en dat is echt bijzonder om mee te maken."
"We sliepen bij mensen thuis. We zijn bevriend geraakt en hebben de eigenaar een shirt gegeven van motorcrosser Roan van de Moosdijk. Hij werd helemaal gek en is nu helemaal fan van de sport. We hebben nog steeds contact met hem."
"Het was een hele reis en het kost allemaal best wat geld. Maar ik kan het gelukkig betalen en heb het er ook voor over. Ik kan later thuis nog lang genoeg achter de rollator lopen, dus ik ga nu maar mee", besluit Peter Monsieurs lachend.