Zij en haar man namen de winkel in de Diederikstraat dertig jaar geleden over van Adrie’s ouders. Die openden daar in 1956 een slagerij en later werd het een supermarkt. De winkel staat al die tijd al bekend om het persoonlijke contact. “We hebben zelfs boodschappen bij mensen thuisgebracht als ze ziek waren”, vertelt Adrie.

Het echtpaar staat zes dagen per week van acht uur ’s ochtends tot zeven uur ’s avonds in de winkel. Dat doen ze nog altijd met heel veel plezier, maar het oude pand is toe aan een opknapbeurt. “Spar wilde dat alles een nieuwe uitstraling krijgt, we moesten alle koelingen vervangen en er zouden verse broodjes in het assortiment komen", legt Paul uit. "Als ik tien jaar jonger was, hadden we dat nog gedaan, maar nu kunnen we dat niet meer terugverdienen."

Niet alleen Adrie en Paul vinden dat spijtig. Ook klanten als Rikie Boonaerts rouwen een beetje. Ze is al 57 jaar vaste klant. “Ik vind het heel raar dat het straks voorbij is”, zegt ze. De winkel is bij haar om de hoek en Adrie en Paul voelen voor haar als familie. “Na al die jaren is het heel eigen en vertrouwd. Natuurlijk kan ik naar de Jumbo of de Albert Heijn, maar dat is toch anders.”

Dat hebben Adrie en Paul de afgelopen dagen al van veel mensen gehoord. “Er komt hier iemand al 63 jaar in de winkel. Die stond zelfs te huilen vorige week", zegt Adrie. "Dat is de mooiste waardering. Bloemen hoef ik niet, maar gewoon dat mensen zeggen, jullie zijn er altijd geweest. Want we hebben dit ook altijd met hart en ziel gedaan.”

Ook de vijf medewerkers hebben het er moeilijk mee. Ze moeten op zoek naar een nieuwe baan. “Je ziet het op een gegeven moment natuurlijk aankomen, want ze gaan ooit met pensioen. Ik geef ze groot gelijk, maar het wordt wennen”, zegt Els Spierings. Ze werkt al sinds 1994 in de winkel. “Ik ben al gevraagd om in een andere supermarkt te komen werken, maar ik moet het nog even allemaal laten bezinken.”

Adrie is sinds kort met pensioen. Paul volgt als de winkel eind september sluit. “Ik heb al menig traantje gelaten en er gaan er nog veel komen”, zegt Adrie met tranen in haar ogen. “Maar we hebben straks ook eindelijk tijd voor onszelf en voor onze kinderen. En daar verheug ik me op.”

Toch staan de twee nog altijd klaar om bij te springen in andere Spar-winkels. “Als collega’s hulp nodig hebben vanwege ziekte of vakantie willen we altijd helpen”, aldus Paul.