Ongeneeslijk zieke Judith hoopt door fietstocht toch zoon te zien opgroeien
Op een gesponsorde elektrische bakfiets maken ze een tocht van meer dan 1500 kilometer door het hele land. Ze logeren op dit moment in Veldhoven, de plek waar Judiths zus woont. Vanuit daar fietsen ze naar Oirschot. Bob zit voorin de bakfiets met de routekaart op schoot. Ze maken zo samen herinneringen en halen tegelijkertijd geld op voor de stichting Pulmonale Hypertensie, de ziekte waar Judith aan lijdt.
"Mijn idee was dat ik met mijn zoon op avontuur zou gaan, maar dat kan allemaal niet meer."
“Mijn wereld stortte in toen ik deze diagnose kreeg”, vertelt Judith. Na de geboorte van Bob herstelde ze slecht. Haar darmen werkten niet meer, ze was moe en kon zelfs de trap niet meer op. “Eerst dacht ik dat ik gewoon nog moest bijkomen van de bevalling, maar uiteindelijk kwamen ze erachter dat het goed mis was.”
Judith blijkt een zeldzame aandoening te hebben, waarbij haar longslagaders langzaam dichtgroeien. Dat leidt tot hartfalen en uiteindelijk de dood. “Ik werkte hard als verloskundige en ging vaak drie maanden per jaar op reis”, zegt Judith. Ze zeilde zelfs ooit naar Antarctica en beklom de Mount Everest. “Mijn idee was dat ik met mijn zoon op avontuur zou gaan, maar dat kan allemaal niet meer. Zelfs vliegen is gevaarlijk voor me.”
"Hopelijk kan het medicijn doorontwikkeld worden en is het voor mezelf ook nog op tijd."
Inmiddels gaat het weer iets beter met Judith. Ze heeft medicijnen om de ziekte stabiel te houden, maar een geneesmiddel is er nog niet. Daarom besloot ze om op de fiets te stappen. “De fietstocht is af en toe zwaar”, zegt Judith. “In het begin lag ik er drie dagen vanaf. Maar nu hebben we een modus gevonden waarin het lukt. We fietsen twee à drie dagen en nemen één dag rust.”
Met het geld dat ze ophalen hoopt ze dat er meer onderzoek gedaan kan worden naar de ziekte. “Er zijn heel goede medicijnen onderweg, maar die zijn nog in studiefase. Op deze manier kan het hopelijk doorontwikkeld worden", zegt ze. "En dan hoop ik dat het voor mezelf ook nog op tijd is.”
Als dat niet zo mag zijn, is er voor Bob een voogd aangewezen. “Maar daar wil ik niet over nadenken. Ik voel me weer beter en ga weer voor leven. En daarom doen we dit ook.”
Judith en Bob volgen tijdens hun fietstocht kan via Instagram, en hun steunen kan via deze website.
