Op shorttrackgebied is Nederland een grootmacht. Een ongeduldige nieuwe generatie staat al klaar achter de huidige wereldtoppers. Het NK shorttrack op 23 en 24 september in Leeuwarden was de start van het nieuwe seizoen.

Wie niet op het ijs stond, was supertalent Zoë. Ze staat al flink wat weken aan de kant vanwege haar zware blessure. “Een nieuw seizoen bij een nieuw team wil je natuurlijk zo goed mogelijk beginnen, maar ik heb de hele zomer niet kunnen trainen. De artsen kunnen niet zeggen wanneer het precies over is.”

De hernia noemt ze 'pure pech'. "Van mezelf heb ik een holle rug en het is er tijdens krachttraining in geschoten. Ik dacht dat zo’n blessure voor oudere mensen was, maar het kan iedereen overkomen." Zoë richt zich nu vooral op haar herstel en kijkt vooral naar de tweede helft van het seizoen. "Als ik weer het ijs op mag, ga ik het rustig opbouwen. Het WK in Ahoy in maart 2024 zou mooi zijn.”

Over blessures kan ook Zoë's moeder Priscilla Ernst meepraten. Ze deed mee aan de Olympische Winterspelen van 1988, 1992 en 1994. In 1995 moest ze noodgedwongen afscheid nemen van de sport. Bij een valpartij tijdens een wedstrijd brak ze twee ruggenwervels. "Ik praat weleens met Zoë over hoe je om kunt gaan met een heftige blessure. Iedere topsporter krijgt ooit te maken met een dipje, om welke reden dan ook. Het is bij Zoë een kwestie van rustig blijven en herstellen. Schaatsen kan ze ontzettend goed, ze wil beter worden dan ik."

Zoë vindt het fijn om met haar ouders te praten en af en toe te sparren. "Over mijn blessure, maar ook bijvoorbeeld hoe ik rondom wedstrijden met stress om kan gaan. Maar het is echt niet altijd leuk om van je moeder te horen hoe het beter kan”, zegt ze met een glimlach. “Shorttrack is nu heel anders qua techniek en race-inzicht, dus daar kan ze me geen tips over geven.”

De hernia is niet ontstaan op de baan. Maar shorttrack en blessures, is dat niet gewoon een risico van het vak? Priscilla: "Tijdens wedstrijden ben ik niet bang dat Zoë ernstig geblesseerd raakt. De veiligheidsmaatregelen zijn nu veel beter dan vroeger. Ik vond het spannender wat mijn zoon Nicky deed. Die sprong als freestyle snowboarder van metershoge schansen. Dat was pas eng.”