Als ze in de Strausslaan merkt dat haar scootmobiel naar één kant begint over te hellen, besluit Irma dat het beter is om te stoppen. “Een lekke achterband”, concludeert ze, nog altijd ondersteboven is van wat haar is overkomen.

Vanwege een eerdere lekke band heeft ze het nummer van Welzorg in haar telefoon opgeslagen. Die thuiszorgwinkel is verantwoordelijk voor reparaties. “De vrouw aan de telefoon zei dat ze een monteur zou sturen, maar na twee uur wachten had ik nog niemand gezien”, zegt ze zichtbaar aangeslagen.

Als Irma belt om te vragen waar de monteur blijft, krijgt ze te horen dat er helemaal geen monteur beschikbaar is. Een taxi komt haar ophalen, wordt haar verteld. “Daar heb ik een uur op gewacht, maar ook die kwam niet opdagen”, zegt ze. Omdat ze haar scootmobiel niet onbeheerd wil achterlaten, kan ze tot overmaat van ramp al die tijd niet naar het toilet. Gelukkig kan ze het ophouden.

Verschillende mensen die zien dat ze op het fietspad gestrand is, bieden hulp aan. “Maar ik hoopte nog steeds dat Welzorg mij niet in de steek zou laten”, zegt Irma. Uiteindelijk ziet ze geen andere uitweg dan de hulp van een vriendin in te schakelen, die een vrachtwagen met laadklep regelt. Ruim drie uur later dan gepland, komt ze doodmoe aan bij haar huis. “Ik voelde mij heel klein die dag”, vertelt ze.

Doordat Welzorg de lekke band twee dagen later bij haar thuis komt vervangen, is ze tot die tijd volledig afhankelijk van haar buren. “Zij hebben mijn hond uitgelaten en mij naar de huisarts gebracht”, zegt ze daarover. Van de officiële klacht die ze bij Welzorg indient, heeft ze nog niets vernomen. “Ik ben mijn vertrouwen helemaal kwijt. Als ik die vriendin niet had gehad… wat dan?”, vraagt ze zich hardop af.

De gebeurtenissen hebben haar zichtbaar angstig gemaakt. “Als ik de straat op ga, ben ik bang dat ik wéér pech krijg”, zegt ze met een trillende stem. Onder het bericht dat ze op Facebook heeft gedeeld, reageren meerdere mensen met soortgelijke ervaringen. “Ik heb in het verleden ook veel meegemaakt met Welzorg. Ik heb ook nu weer problemen met mijn scootmobiel, maar durf ze gewoon niet te bellen”, is een van de reacties.

Belangenvereniging van senioren KBO-Brabant laat weten dat ze verrast is door dit verhaal, maar krijgt wel signalen dat reparaties bij dit soort problemen soms dagenlang op zich laten wachten. Irma hoopt dat Welzorg iets met haar klacht gaat doen en verbetering toont. “Ik hoop dat ze wakker geschud worden. Dit mag niemand meer overkomen”, sluit ze af.

Thuiszorgwinkel Welzorg reageerde maandagavond op onze vragen. Volgens een woordvoerder was er sprake van miscommunicatie waardoor de hulpdienst naar Irma's huisadres in plaats van het fietspad is gereden. Dit is niet meer doorgegeven, waardoor Irma niet verder is geholpen. "We betreuren dit zeerste, maar zien dit als een incident. Er is contact geweest met mevrouw en haar scootmobiel is naar tevredenheid gerepareerd. En uiteraard zijn de bloemen onderweg", aldus een woordvoerder.