Op 10 april viel Edwin neer op het veld, om een paar dagen later pas wakker te worden in het ziekenhuis. Het was Edwins teamgenoten eerst niet duidelijk dat hij een hartstilstand had. "Eerst dachten ze aan een epileptische aanval, maar twee vrouwen van het veteranenteam zagen dat ik helemaal blauw werd en vermoedden dat er meer aan de hand was", zegt Edwin op de plek waar het destijds misging.

De redders waren An van de Broek en Christel Bongers. Zij herinneren zich het moment nog als de dag van gisteren. “We hebben hem op de rug gedraaid. Iemand is begonnen met hartmassage, een ander gaf mond op mondbeademing en ondertussen werd de AED gehaald”, vertelt An.

Edwin: "Ik herinner zelf niks meer van wat er gebeurd is. Maar achteraf hoorde ik dat het voetbalveld na het ziekenhuis de 'beste' plek is om een hartstilstand te krijgen. Er zijn vaak genoeg mensen op een club die kennis van reanimatie hebben. Ik ben mijn clubgenoten dan ook heel dankbaar dat ze geen seconde hebben getwijfeld om mij te helpen."

De vereniging dacht goed voorbereid te zijn, want er was een AED aanwezig op het complex. Maar deze zat achter slot en grendel. An: “De code, 1-1-2, was heel logisch maar denk je in zo'n situatie niet over na. Toen is de AED van de muur getrokken, want dat was van levensbelang."

Na de gebeurtenis heeft de club de werkwijze met AED’s meteen aangepakt. Zo is het apparaat nu makkelijker bereikbaar. "Die code zat erop om diefstal te voorkomen, maar achteraf gezien is dat dus niet handig. Nu zit er een alarm op de AED, zodat iedereen in de buurt weet dat het apparaat nodig is of dat het wordt gestolen", zegt clubarts Jan van Asseldonk.

Ook zijn er inmiddels zo’n 80 vrijwilligers opgeleid tot hulpverlener. An weet hoe belangrijk het is om de juiste kennis in huis te hebben. "Ik heb een achtergrond als verpleger, dus ik wist wel hoe ik Edwin moest reanimeren. Maar ik had geen kennis over de AED of hoe ik deze moest gebruiken", zegt ze. "Daardoor plakten we de plakkertjes van de AED eerst verkeerd om op Edwin zijn borst."

Vooral trainers en leiders van UDI'19, maar ook spelers en ouders, hebben een AED-cursus gevolgd. In Brabant is er steeds vaker een vrijwilliger in de buurt die een AED kan bedienen, blijkt uit cijfers van HartslagNu. Gemiddeld komt er negen van de tien keer een vrijwilliger op een melding voor hulp af. Clubarts Jan is tevreden met de toegenomen kennis. "Nu is er altijd wel iemand op de club die weet hoe de AED worden aangesloten en bediend."

Jaarlijks worden 17.000 mensen buiten het ziekenhuis getroffen door een hartstilstand. Als er binnen zes minuten een schok met een AED wordt toegediend, is de kans dat iemand het overleeft 50 tot 70 procent. Wanneer er geen AED in de buurt is, wordt die overlevingskans een stuk kleiner.

De Udenaar vindt het achteraf jammer dat hem eerst wat moest overkomen voordat er actie werd ondernomen op de club. “Ik wil niet te lang over nadenken wat er gebeurd was als de AED er niet op tijd was geweest, maar ik denk dat de kans groot is dat ik hier niet meer had gestaan."