Oorlogsgranaat herinnert Hans aan zijn vader, maar nu geeft hij hem weg
Hans' vader had volop spullen uit de oorlog. Ko vond de granaat in mei 1940. "Hij zag dat er gevochten werd op vliegveld Valkenburg, bij Leiden. Hij is een dag later gaan kijken en vond de granaat." Het projectiel is gemaakt door de Fransen en werd ingezet door Nederlandse soldaten. De explosieve inhoud was er gelukkig al uit.
Maar Ko maakte nog veel meer mee in de oorlog. Omdat hij jong en sterk was, tipte de NSB-burgemeester van zijn woonplaats Voorschoten hem aan de Duitsers als handige werkkracht. En zo gebeurde het dat Ko in 1943 naar Berlijn werd gestuurd. Daar moest hij aan de slag in een vliegtuigfabriek. Tot het eind van de oorlog heeft hij daar gezeten.
In 1945 kwam hij thuis met dozen vol boeken en documenten. Die heeft Hans allemaal geschonken aan het NIOD instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies.
"Ik ben weken bezig geweest om een plek te vinden."
De granaat is het laatste oorlogsrelikwie van Hans' vader. "Die ging over van vader op zoon", vertelt Hans trots. Hij kreeg de granaat 50 jaar geleden. "Mijn vaders verhaal maakte veel indruk op me. Dat wil ik doorgeven aan de volgende generatie. Ik word ook steeds ouder."
Toch was het nog knap lastig om een plek te vinden voor de granaat. "Daar ben ik weken mee bezig geweest. Het Nationaal Militair Museum in Soesterberg wilde hem niet, dan zou hij vernietigd worden."
De explosieven-experts van het opleidingscentrum REASeuro wilden hem wel. Het bedrijf in Riel kan explosieven opsporen en ruimen en geeft trainingen aan bijvoorbeeld beveiligers.
"Dat is geen museum waar iedereen zomaar naartoe kan. Dat is heel jammer, maar hij blijft nu wel bewaard. Ze waren er heel blij mee, want deze hadden ze nog niet." Na een goede schoonmaakbeurt is hij daar straks te zien in de collectie, bevestigt het opleidingscentrum.
"Een boek zou pas echt een mooi eerbetoon zijn."
Toch heeft Hans nog een droom: een boek over zijn vader. Daarvoor zoekt hij nog een schrijver. "Ik heb gelukkig alles nog op een cd-rom. Een boek zou pas echt een mooi eerbetoon zijn. De kers op de taart! Dan zou ik geweldig trots zijn."
