De feiten zijn keihard. De AMG-getunede Mercedes reed die vrijdagnacht van 25 op 26 september met een duizelingwekkende snelheid van Eindhoven richting Venlo. Over de laatste tien kilometer voor het ongeluk reed de auto gemiddeld 243 kilometer per uur. Met pieken tot aan de 280.

Toen de Opel Omega met de drie Duitsers een vrachtwagen inhaalde bij Maasbree, ging het mis. De bestuurder van de Mercedes reed plankgas, volgens de gegevens van de zwarte doos. Pas een halve seconde voordat hij de Opel van achteren ramde, remde hij af. De Opel raakte vervolgens de vrachtwagen en de vangrails en vloog in brand. Een 37-jarige man uit Mönchengladbach die achterin zat, raakte beklemd en overleed. De achterwielen van de Opel zaten door de klap tegen de voorstoelen aan.

De inzittenden van de Mercedes gingen er meteen na het ongeluk vandoor en ondanks de inzet van een helikopter en speurhonden werden ze niet meer gevonden.

Zwijgrecht
De discussie in de rechtbank focuste op wie er precies achter het stuur van de Mercedes heeft gezeten. Uit onderzoek blijkt dat de auto op naam stond van ene K.G. Die verklaarde dat hij die uitgeleend had aan ene B.N. Uit dna-onderzoek blijkt echter dat Helmonder Metchel S. achter het stuur zou hebben gezeten en K.G. ernaast. B.N. nam wel de schuld van het ongeluk op zich, maar niets wijst erop dat hij ook echt in de auto zat.

Metchel S. had zich voorgenomen om niets te zeggen in de rechtszaal. Hij ontkent dat hij bij het ongeluk was betrokken, maar wilde ook niets verklaren. Keer op keer werden hem vragen gesteld, maar telkens beriep hij zich op zijn zwijgrecht.

Geen enkel medeleven
De rechters noemden dat kwalijk en pijnlijk, maar konden hem niet dwingen om iets te zeggen. Ook de officier van justitie ergerde zich aan de houding van de verdachte en vond het erg dat hij geen enkel medeleven met de nabestaanden toonde. S. was niet onder de indruk en bleef zwijgen.

S. en zijn vriend K.G. hebben, volgens de officier, de slachtoffers in hulpeloze toestand achtergelaten. Het is niet meer te achterhalen of zij na hun stapavond onder invloed waren van alcohol of drugs. In de sloot, in de buurt van hun auto, werd een lachgascilinder gevonden, maar het is ook niet duidelijk of zij die gebruikt hebben.

Nooit meer de oude
De twee neven van het dodelijke slachtoffer raakten zwaargewond bij het ongeluk. Zij hebben, ruim twee jaar na het ongeluk, nog steeds last van hun verwondingen en vrezen dat ze nooit meer helemaal de oude worden.

De officier vond dat Metchel S. zo roekeloos had gereden, dat er bijna sprake was van opzet. Volgens hem zijn dit snelheden die thuishoren op een circuit en zeker niet op de openbare weg. Hij eiste dan ook een celstraf van vier jaar en een rijontzegging van vijf jaar.

Rijbewijs terug
Door een fout bij het Openbaar Ministerie had Metchel zijn rijbewijs al na zes maanden terug. En dat vond de rechter maar vreemd. Maar volgens de advocaat van S. kan dat ook betekenen dat zijn cliënt helemaal niet zoveel straf verdient.

Volgens de advocaat moet Metchel S. van alles worden vrijgesproken. Niemand heeft hem daar gezien en zijn telefoon is daar ook niet getraceerd. Alleen het dna-spoor vindt de advocaat te dun. In het dossier vond de advocaat aanwijzingen dat de politie de dna-monsters erg slordig had afgenomen en de bestuurder en de passagier had verwisseld.

De uitspraak is op 30 oktober. Na de uitspraak bekijkt het openbaar ministerie of de bijrijder ook voor de rechter moet verschijnen voor het in hulpeloze toestand achterlaten van de slachtoffers.