“Toen ik in mijn klas vertelde dat ik naar het WK ging, heb ik eerst aan bijna iedereen uit moeten leggen wat canicross is", vertelt Lars. “We hebben een heupgordel om die met een elastische lijn vastzit aan het harnas van de hond. Al hardlopend worden we door de hond vooruit getrokken, we gaan zo nog harder. Vooral de start is gaaf, dan zijn de honden helemaal wild van enthousiasme.”

De liefde voor deze sport kreeg hij van zijn vader Gerben. Die runde jarenlang samen met een compagnon een hondenschool. “Daar heb ik mensen ontmoet die samen met hun hond gingen hardlopen. Ik ben mee gaan doen aan canitrailruns, wedstrijden op onverharde achtergronden. Dat waren veelal langere afstanden en mij ligt meer de actie en het kortere sprintwerk. Zo kwam canicross op mijn pad. Daar is een lang parcours tussen de 5 en 6 kilometer, eigenlijk een grote sprint.”

Vader en zoon zijn fanatiek en trainen meerdere keren per week. “Als het buiten warm is, staat er vaak een intervaltraining op het programma”, zegt Lars die rent met Scottie, een Mechelse herder van een bevriende canicrosster. “Als het wat koeler is en de honden meekunnen, gaan we hardlopen of een zware wandeling maken. Zo krijgen ze meer spieren in de benen en worden ze sneller.”

Zelf organiseerden ze vijf jaar geleden een NK in hun voormalige woonplaats Oss. Gerben: “Dat was heel mooi om mee te maken. Toen bij ons het idee ontstond om mee te doen aan een WK, hebben we ons ingeschreven. Uiteindelijk zijn we door Canicross Nederland geselecteerd op basis van resultaten in eerdere wedstrijden. Hoe geweldig is het om samen met je zoon mee te mogen doen en Nederland te vertegenwoordigen."

Gerben rent met Sepp, een Gordon Setter. Voor toekomstige wedstrijden staat Yuki klaar. “Als je de hobby steeds leuker gaat vinden en meer gaat oefenen, dan ga je op zoek naar honden die nog sneller kunnen”, zegt Gerben.

Met Sepp rent Gerben nu een kilometer in vier minuten. “Maar Yuki is een Europese sledehond, die zijn speciaal gefokt voor de canicross. Met 13 maanden is Yuki nog te jong om aan officiële wedstrijden mee te doen, maar over een aantal maanden kan dat wel. Dat scheelt straks een minuut per kilometer. Ja, de trainingen zullen een stuk pittiger gaan worden.”

Een podiumplaats op het WK zal er niet inzitten, denken vader en zoon. “Daar hebben we de snelheid en honden niet voor. Het is onze eerste keer, we gaan ervaren hoe zo'n evenement verloopt. Maar natuurlijk gaan we er alles aan doen om een zo goed mogelijke prestatie neer te zetten.”