De gepensioneerde leraar deed zijn ontdekking in het Limburgse Eygelshoven. Hij heeft in de loop van de jaren al een uitgebreide collectie van met name plantenresten verzameld tijdens zijn zoektochten in de afvalbergen van steenkolenmijnen in Zuid Limburg. Ook de afdruk van het langgerekte beestje dat hij in augustus 2011 ontdekte, belandde in eerste instantie bij zijn verzameling fossiele planten. Maar hij bleef zich afvragen wat hij nou precies gevonden had.

Uitzonderlijk
Daarom deed hij begin 2019 een oproep in een blad voor Limburgse fossielenverzamelaars. Maar daarop kwam geen enkele reactie. Dus ging Geert later dat jaar naar het Oertijdmuseum in Boxtel, met zijn fossiel netjes in een doosje verpakt. Museumdirecteur René Fraaije is specialist op het gebied van fossiele geleedpotigen en zag meteen dat dit een uitzonderlijke vondst was.

Het fossiel dat Geert had gevonden bestaat uit een positief (een stuk met het hoornachtige pantser) en een negatief (de afdruk van het pantser). Het werd opgestuurd naar een gerenommeerd wetenschappelijk onderzoeksinstituut in München. Met de modernste technieken werd het dier daar verder onderzocht. Het blijkt niet alleen een nieuwe soort maar ook een nieuwe biologische groepering voor de wetenschap te zijn.

Lauravolsella willemeni
Samen met het Oertijdmuseum werd een publicatie in de steigers gezet en opgestuurd naar een vooraanstaand internationaal wetenschappelijk tijdschrift. Afgelopen weekend kwam de publicatie uit. Nu, twaalf jaar na de vondst van Geert Willemen, heeft Nederland er een heel bijzondere, oeroude nieuwe inwoner bij.

De oeroude Nederlandse miljoenpoot heeft de naam Lauravolsella willemeni gekregen. Met deze naam wordt Willemen bedankt en geëerd voor deze aanwinst in de paleontologie.

Driehoekige, tangvormige vorm van anus
De nieuwe vondst laat volgens het Oertijdmuseum een heel bijzondere manier van oprollen zien, die bij de huidige miljoenpoten niet meer te zien is. "De lichaamssegmenten zijn namelijk extra lang, waardoor dit bijzondere oprolsysteem mogelijk was. Ook de driehoekige, tangvormige vorm van de anus is totaal nieuw voor deze groep."

Het Oertijdmuseum werkt al jaren samen met amateurverzamelaars. Deze samenwerking werpt regelmatig zijn vruchten af.