Iedereen bij De Raven kent Piet. Ook als hij op straat loopt in Luyksgestel, spreken velen hem aan. “Ik vind het wel leuk als mensen mijn naam roepen, zelfs die jonge gastjes.”

Veel van die jongeren hebben Piet ooit als scheidsrechter gehad bij een voetbalwedstrijd. “Ik ben rond m’n 50ste begonnen met een scheidsrechterscursus. Jarenlang heb ik bij de senioren gefloten, maar dat gaat niet meer. Ik liep vroeger de 100 meter in 11 seconden, tegenwoordig nog maar 11 meter”, zegt hij lachend. "Nu fluit ik bij de jeugd op een half veld."

“Er is vaak kritiek op oude scheidsrechters dat ze de middencirkel niet uitkomen. Maar we mogen blij zijn dat ze nog willen fluiten. Het wordt steeds moeilijker om aan scheidsrechters te komen en zeker aan officiële. Ik voorspel dat binnen nu en vijf jaar wedstrijden van eerste elftallen worden geleid door ‘thuisfluiters’. Al zie ik gelukkig binnen onze club dat er nog jongeren zijn die interesse hebben in het scheidsrechtersvak.”

Piet is een druk baasje bij De Raven. Hij heeft er ooit gevoetbald, hij trainde er de jeugd en hij was voorzitter. Tegenwoordig maakt Piet onder andere deel uit van de klusploeg. “Eigenlijk is er niets wat ik nog nooit heb gedaan bij de club.” Fluiten op zaterdagochtend ziet hij als een van de leukste dingen. “Het is een samenspel tussen de scheidsrechter, spelers, trainers en leiders. Vaak stap ik met een blij gevoel van het veld.”

Maar zeker niet altijd genoot hij van zijn hobby. “Ik heb ooit een massale knokpartij meegemaakt, nadat een grensrechter een speler terug wilde pakken die een kopstoot had uitgedeeld. Toen iedereen was gekalmeerd heb ik beide aanvoerders bij me geroepen en is de rest van de wedstrijd rustig uitgespeeld.”

Maar er wordt ook geschreeuwd naar de scheidsrechter. “Er zijn zoveel voetballers die denken dat ze het beter weten. Als iemand zich op een redelijk nette manier kan uiten, sta ik die persoon te woord. Maar als ik merk dat ze agressiever worden, ga ik niet de discussie aan en zit ik er bovenop. Ik denk dat ik als scheidsrechter duidelijk ben, maar anderen moeten dat beoordelen.”

Gelukkig overheersen de positieve momenten. “Je kunt iets voor de club betekenen. Je doet je best om iedereen een fijne sportieve middag te bezorgen. En je bent ook nog eens in beweging. Op mijn leeftijd besef ik dat bewegen een groot voorrecht is.”

Met een enorme voorsprong werd Piet de Brabantse winnaar in de categorie ‘ongediplomeerde scheidsrechters’. “Ik dacht dat ik gediplomeerd was, want ik heb de juiste papieren. Maar de laatste jaren ben ik niet naar bijeenkomsten geweest en de coopertest haal ik niet meer. Mensen uit het dorp hebben me geholpen en ik heb uiteindelijk 804 stemmen gekregen. 6 januari is de bekendmaking van de landelijke winnaar, tot die tijd is het spannend."