Audrey lag nog te slapen toen het vuur uitbrak. "Ik werd wakker gebeld door mijn moeder, die op haar werk hoorde dat er van alles aan de hand was bij ons huis. Toen ik naar buiten keek, zag ik een enorme zwarte rookwolk. Ik heb nog snel drie tassen volgegooid met alles wat ik pakken kon en moest vijf minuten later naar buiten."

Even later is de paniek nog altijd voelbaar bij Audrey. "Ik ben opgegroeid in dit huis", vertelt ze in tranen. "Al mijn herinneringen liggen daar. Fotoboeken... Die krijgen we misschien nooit meer terug. Heel confronterend om dit zo te zien."

Ook Yannick van den Alden lag nog te slapen toen het misging. "Ik werd uit bed getrommeld en moest meteen worden geëvacueerd. Ik woon precies in die hoek waar de brand is uitgebroken. Ik zou heel graag willen weten hoe het daar nu zit. We worden zo weggebracht naar een warme locatie en daar is het maar afwachten."

Een andere bewoonster was al op haar werk toen ze via de telefoon hoorde over de brand. "Ik ben meteen met 200 per uur naar huis gereden", hijgt ze vol adrenaline na. "Onze hond gaat eigenlijk altijd mee naar de zaak, maar toevallig vandaag niet. Ik heb hem net bevrijd. Of ik door mocht lopen? Geen idee, gewoon gedaan. Het hele huis hing al vol rook."

Bij bewoner Sander Pol is er wat meer rust. "Wij zagen de traumahelikopter voorbijkomen. Toen we keken waar 'ie landde, zagen we rook in de garage aan de overkant. Toen ging het ineens heel snel. Een paar seconden later kwamen er grote vlammen uit."

"Vooralsnog ben ik niet bang dat het hele complex afbrandt. Al zal er veel rookschade zijn en we weten natuurlijk niet hoe het is in de appartementen recht boven de brand. Maar we blijven rustig en helpen waar mogelijk. Dat is het beste."