Piet ontsnapte al meerdere keren aan de dood. “Toen ik 50 jaar was, zag de clubdokter van AZ dat ik een blauwe kleur kreeg. Er was geen doorbloeding en ik ben net op tijd gedotterd. Een paar jaar later bij Willem II werd ik vanwege hartklachten met loeiende sirenes naar het ziekenhuis gebracht. Ik heb ook meerdere malen kanker gehad, waaronder in mijn darmen. Die tumor zat op dezelfde plek als bij mijn moeder. Ze was zo lief en zo sterk, maar helaas overleefde ze het niet.”

Onlangs moest hij onder het mes vanwege hartritmestoornissen. “Ik viel regelmatig weg en ben een paar keer zwaar gevallen. Er is bij mij nu een pacemaker geplaatst. Dagelijks moet ik medicijnen slikken voor onder andere mijn hart, darmen en bloed. Soms vergeet ik het, maar ik vergeet nooit dat er voetbal op tv is.”

En dus volgt hij noodgedwongen de Afrika Cup vanaf zijn eigen stoel met het schrijfblok op schoot. “Het ziet eruit als een warrig geheel, maar ik schrijf de sterke punten van spelers op. De beste scouting is echter om een voetballer live in actie te zien, maar ook op een training. Daarnaast wil ik kennismaken met familieleden. Als hij uit een stabiele familie komt, zie je dat terug in zijn karakter. Die informatie haal je niet uit data, dat tegenwoordig zo heilig is bij clubs."

Zijn passie voor spelers scouten begon al op vroege leeftijd. "Mijn vrouw zei dat ik een leuke voetballer was, best een goede trainer, maar dat ik altijd een echte scout was. In mijn jeugd was ik daar al mee bezig. Ik groeide op in de oorlog en toen had je geen clubs. We speelden straatvoetbal en ik ging uit andere straten op zoek naar de beste jongens. Mijn straat won altijd.”

Jarenlang was Piet scout voor PSV en Chelsea. Bij de Engelse topclub heeft hij geen baan meer na het vertrek van de Russische eigenaar Roman Abramovich. Hij hoopt op een nieuwe kans bij een topclub. “Scouten is een moeilijke baan. In de top moet je soms beslissen over miljoenenaankopen, dan sta je onder druk. Maar ik ben op geweldige plekken geweest, zoals vaak in Afrika en Brazilië.”

“Door heel de wereld heb ik goede voetballers ontdekt, met wie ik soms nog contact heb. Met Braziliaans international David Luiz bijvoorbeeld. Ook zag ik jongens als Kevin de Bruyne, Thibaut Courtois, Eden Hazard en Mateja Kezman. Ronaldo zag ik al voetballen op een jeugdtoernooi voordat PSV hem wilde hebben.”

Als Piet voldoende is hersteld, wil hij naar zijn geliefde Ghana. Daar heeft hij een academie opgericht waar tachtig jongens voetballen en naar school gaan. “Mijn salaris ging altijd naar de stichting. In Nederland leef ik van mijn pensioen. Erg jammer dat ik zonder werk zit. Nu proberen we ervoor te zorgen dat de academie zichzelf gaat bedruipen.”