"Het aantal fysiotherapeuten in Breda is echt enorm", zegt Lard Davidse, mede-eigenaar van Medifit Fysiotherapie, een middelgrote praktijk met vijftig behandelaars. "Er zijn hier zo'n 180 tot 190 praktijken en dat is volgens de zorgverzekeraars relatief gezien het hoogste aantal van Nederland. Ook van de wereld, want nergens zijn er zoveel fysio's actief als in ons land."

De reden voor dit hoge aantal is onduidelijk. Het kan komen omdat de opleiding tot fysiotherapeut in Breda zit. Het hoge aantal levert volgens Davidse in elk geval steeds meer problemen op. "De concurrentie is heel fors", legt hij uit. "We moeten steeds harder aan verschillende bomen schudden om onze agenda's vol te krijgen. Ik denk dat velen het best moeilijk hebben. Gelukkig hebben wij een goede naam in Breda en zijn we nog steeds een gezonde praktijk."

De pittige concurrentie is niet de enige reden dat veel praktijken problemen hebben om het hoofd boven water te houden. Omdat de zorgverzekeraars minder uitkeren, hebben veel fysio's volgens Davidse de behandeltijd moeten terugschroeven om de zaak rendabel te houden. Van dertig naar vijfentwintig en zelfs al twintig minuten.

"Het kom uit de lengte of uit de breedte", weet hij. "Want met de huidige tarieven redden we het niet. Dan kun je aan meerdere knoppen draaien en één van die knoppen is de behandeltijd per patiënt. Met meer patiënten op een dag kun je het omzetverlies opvangen. Er zit nu geen rek meer in, want anders wordt het een heel vervelend verhaal voor de patiënt."

"Ik snap dat door stijgende kosten zorgverzekeraars ook moeten bezuinigen", vervolgt hij. "Maar ik vraag me af of het slim is om dat te doen met relatief goedkope en efficiënte eerstelijnszorg als fysiotherapie."

Een ander probleem voor veel praktijken is de zoektocht naar nieuw personeel en het vasthouden van medewerkers. "De nieuwe, jonge generatie zit heel anders in de wedstrijd. Die moeten geprikkeld worden, anders kiezen ze voor een toekomst elders", zegt Davidse.

Maar ook de generatie die er al wat langer zit, gaat steeds vaker het vak uit. Zoals de 30-jarige Aart Veldhof die na bijna acht jaar als fysiotherapeut binnenkort in de jeugdzorg gaat werken. "Ik wil mensen helpen", vertelt hij. "Maar omdat ik steeds meer administratie moet doen, heb ik juist daar minder tijd voor."

"Door een kortere behandeltijd zit er steeds meer druk achter", vervolgt Veldhof. "Ik merk dat het mentaal en emotioneel belastend is om meer mensen per dag te zien. Achter elke patiënt zit een heel persoonlijk verhaal, dus moet je de hele dag contact maken, begrip tonen en luisteren. Als je dat vijftien tot twintig keer per dag doet, ben je uitgeblust. Fysiotherapie is steeds commerciëler en zwaarder geworden en de vergoeding is ook nog eens te laag."

"We hebben onze mensen extra salaris gegeven", zegt praktijkeigenaar Davidse. "Maar er is een soort ratrace bezig wat betreft salarissen. Praktijken zijn in paniek en betalen soms de gekste bedragen. Wij doen er niet aan mee, want dat is financieel niet verantwoord. Bij ons krijgen mensen naast een reëel salaris ook erg goede randvoorwaarden. Maar 85 procent van onze omzet komt van de zorgverzekeraars en die bepalen voor een groot deel de financiële spelregels."

"De situatie wordt ook voor ons zorgelijk", vervolgt hij. "En het zorglandschap dwingt ons om met creatieve oplossingen te komen. De financiering van de zorg verplaatst bijvoorbeeld steeds meer naar gemeentes, dus daar komt een alternatieve geldstroom vandaan."

Davidse noemt het voorbeeld van valpreventie: "Veel oudere mensen vallen en breken een heup of been. Dat kost bakken met geld en dus verzorgen we trainingen om latere zorgkosten te voorkomen. Zo bewegen we mee met de nieuwe spelregels."