Lianne werkte al sinds 2011 bij het bedrijf als zzp’er. Toen ze in 2015 zelf wat krap zat en zag dat iemand contact opnam over een verkeerd betaalde factuur, zag ze mogelijkheden. “Ik merkte dat er helemaal geen controle was op zo’n verkeerd betaalde factuur”, legde Lianne uit. En zo ging ze zelf ook facturen maken en liet de bedragen op een van haar tien rekeningen storten.

Dat ging vier jaar goed, maar toen rook het bedrijf onraad. Lianne werd de laan uitgestuurd en sindsdien probeert het bedrijf zijn geld terug te krijgen. Na aftrek van de verkoop van haar huis en haar auto’s blijft er nog steeds een bedrag van ruim twee ton over, wat nog terugbetaald moet worden.

Lianne heeft heel veel spijt van haar daden. “Ik heb m’n hele leven te grabbel gegooid”, vertelde ze de rechters. “Ik heb niks meer. Ik ben 53 kilo afgevallen, m’n man is bij me weg en ik woon noodgedwongen weer bij mijn moeder van 87 in België.”

Lianne was duidelijk zenuwachtig voor de rechtszaak en heel emotioneel. Maar, ze gaf wel ruiterlijk toe dat ze meer dan drie ton heeft verduisterd. Waarom ze dat deed, bleef onduidelijk. “Soms was ik wel bang om gepakt te worden, maar toch ging ik door”, antwoordde Lianne. Volgens haar gewoon omdat de gelegenheid er was en het zo makkelijk ging.

Grofweg de helft ging, volgens haar, naar een Griekse vriendin, ‘die het niet makkelijk had’ en de andere helft gebruikte ze bijvoorbeeld voor een aanbouw aan haar huis, auto’s en vakanties naar verre oorden.

De vrouw betaalt op dit moment 25 euro per maand aan de deurwaarder en kan zo nooit de ruim twee ton terugbetalen, die nog openstaat. Ze werkt nu 24 uur per week voor een bedrijf in België. Toch wil haar oude werkgever proberen de volledige schade op de vrouw te verhalen. In een civiele procedure is de vrouw al veroordeeld tot terugbetaling, maar omdat dat niet opschiet, vroeg het bedrijf uit Geldrop woensdag of de strafrechter de vrouw wat sneller kan laten terugbetalen.

Behalve het terugbetalen, zag Lianne ook enorm op tegen de straf die justitie tegen haar zou gaan eisen. De officier wond er geen doekjes om: “Voor deze geraffineerde fraude, die de vrouw vier jaar lang heeft volgehouden. staat gewoon een celstraf.”

De officier van justitie eiste tien maanden cel. Lianne verschoot ervan en barstte in tranen uit. Haar leven is al een hel en daarboven op dan ook nog een gevangenisstraf? “Dat trek ik niet”, zo zei ze. Maar, ze was ook realistisch: “Ik verdien wel straf.”

Haar advocaat probeerde de rechters ervan te overtuigen dat in deze situatie een taakstraf meer dan voldoende was.

De rechtbank doet uitspraak in deze zaak op 3 april.