Frustratie was het woord dat steeds terugkwam in de rechtszaal. Aan de ene kant de vrouw van de familie die een contactverbod eist en aan de andere kant de buurman, die blijkbaar zoveel scheldt dat zijn buren uit wanhoop naar de rechter zijn gestapt.

Hij kwam tien jaar geleden naast de familie wonen aan de Zegse Steenweg in Oud Gastel. Die weg ligt diep in het buitengebied en dichter bij Oudenbosch en Zegge dan bij de kern van Oud Gastel. De huizen van de twee buren staan dik honderd meter van elkaar en toch is er al jaren ruzie.

Waar die ruzie nu precies is begonnen, is moeilijk te herleiden. Volgens de aangeklaagde buurman, maakt de familie die er al vijftig jaar woont problemen met iedereen. Volgens de familie is de scheldende buurman boos, omdat zij bezwaar heeft gemaakt tegen een bouwvergunning voor een stal voor kleinschalige veeteelt en omdat ze de gemeente heeft gevraagd te handhaven.

Hoe het ook zij. De dagelijkse praktijk aan de Zegse Steenweg is dat de buurman talloze malen scheldt, schreeuwt, ’s nachts opbelt en voicemails volschreeuwt. En dat gaf hij ook gewoon toe. 'Lelijke rooie rotkut', 'smerige narcist' en dat soort termen, schreeuwt hij regelmatig over de heg. Maar, zei hij, dat doe ik omdat zij mij treiteren, begluren, fotograferen en filmen.

De zitting liep over van de woede en frustratie. De vrouw van de belaagde familie vertelde dat haar man van 75 in december een herseninfarct heeft gehad en nu in alle rust moet herstellen. Maar, met zo’n buurman gaat dat niet gebeuren. Ze gaf aan niet te snappen waarom de buurman zo boos is en haar en haar familie en iedereen die er over de vloer komt, inclusief kleinkinderen, de huid volscheldt.

Er zijn sinds 2019 over en weer vele meldingen en aangiftes gedaan bij de politie en de gemeente tot aan de burgemeester toe. Er is ook bemiddeling aangevraagd, maar niets heeft geholpen. Ondanks de zogenoemde stopgesprekken van de politie is de buurman ook altijd blijven schelden. Zelfs een dagvaarding voor het kort geding bracht hem niet op andere gedachten.

Aan een gesprek of bemiddeling heeft de buurvrouw nu dan ook geen behoefte meer, vertelde ze. Daarvoor is er in al die jaren te veel gebeurd, wat wel bleek uit een minutieus bijgehouden logboek met talloze incidenten en vele geluidsopnames. Ze smeekte de rechter om een contactverbod op te leggen en een boete van vijfhonderd euro per keer dat hij dat verbod overtreedt.

De rechter probeerde tot beide partijen door te dringen en vroeg zich hardop af of zo’n contactverbod wel de oplossing is. “Uw buurman is gefrustreerd en wil in gesprek met u. Maar, u heeft dat altijd geweigerd. Zijn frustratie loopt hierdoor op en die wordt alleen maar erger met zo’n contactverbod”, zo constateerde ze. “En u gaat straks turven hoe vaak hij dat verbod dan overtreedt en dat gaat u weer filmen om bewijs te hebben en vervolgens zitten we weer in de rechtszaal om te discussiëren over wat wel en wat geen overtreding is. Ik ben bang dat het niks oplost.”

Aanvankelijk leek het gezag van de rechter dempend te werken op de ruziënde buren, maar tegen het einde van de zitting kwam de frustratie aan beide kanten weer ongeremd naar boven. De vrouw die het contactverbod eiste, werd emotioneel. “We zijn helemaal op. Ik wil niet continu uitgescholden worden. U bent onze laatste hoop”, zei ze tegen de rechter. “We zijn 71 en 75. We hebben niks misdaan. We hebben alleen bezwaar aangetekend tegen zijn plannen en dat loopt nog bij de Raad van State.”

De buurman was niet onder de indruk van de emoties bij zijn buurvrouw en gooide er nog een flinke schep bovenop. Volgens hem is hij al het negende slachtoffer van de familie en hebben die al zeker dertig rechtszaken aangespannen tegen allerlei buren. “Ik scheld inderdaad, maar ik reageer op hun acties”, verweet hij ze. “Ik heb maar met één buur ruzie, zij met allemaal. Ik ben financieel en geestelijk naar de galemiezen. Er moet een oplossing komen. Ik wil een fijn en normaal leven.”

De rechter benadrukte steeds dat zij de ruzie niet kan oplossen, maar alleen moet oordelen of het geëiste contactverbod er komt of niet. Het zo vurig gewenste gesprek dat de beklaagde buurman wil, kan zij niet opleggen.

Beide buren moeten nog even geduld hebben. Binnen een paar weken doet de rechtbank uitspraak in deze zaak.