Als kleine jongen was hij niet de makkelijkste. Op straat in Libië had hij regelmatig ruzie, totdat zijn buurman hem aansprak. “Ik had veel energie en was heel druk. Mijn buurman raadde me aan om te gaan boksen omdat dat me zou helpen. Ik volgde zijn advies op en ging aan de slag bij een kleine boksschool vlakbij ons huis. Boksen zorgde er inderdaad voor dat ik mijn energie kwijt kon.”

In Libië is boksen een grote sport. “Tot 2010 was de sport verboden onder de president, maar daarna zag je een duidelijke groei. Ik ben in 2013 gaan boksen en vooral de laatste jaren is het erg populair in Libië. Zo kwam Mike Tyson dit jaar op bezoek.”

Mahmoud viel als bokser vooral op door zijn snelheid en voetenwerk. “Ik ben heel beweeglijk en kan goed klappen ontwijken. Nog steeds vind ik het in de ring leuk om mijn tegenstander mis te laten slaan en dan zelf toe te slaan. Misschien is het dansen in de hoek een beetje provocerend, maar het is mijn stijl”, zegt de Bosschenaar.

In 2016 pakte Mahmoud met de rest van het gezin het vliegtuig naar Nederland. Zijn vader was al eerder per boot naar Europa gekomen en in Den Bosch werd de familie weer compleet. “De eerste jaren ben ik vooral bezig geweest met school en het leren van de taal. In 2018 kwam boksen op mijn pad. Makkelijk was het vanwege de taalbarrière niet. Zo sloeg ik bijvoorbeeld met rechts als mijn trainer Harm ‘links’ zei en bij een hoek sloeg ik rechtdoor. Hij heeft me geholpen en veel geduld gehad.”

Mahmoud bokste 27 wedstrijden, waarvan hij slechts een handvol niet won. Hij vertegenwoordigt het land waar hij sinds 2016 woont. “Het was al direct mijn droom om het oranje shirt te mogen dragen en dat doe ik met de borst naar voren. Mijn grootste doel is het bereiken van de Olympische Spelen. Parijs zat er niet in, maar ik ga strijden voor de Spelen in 2028. En natuurlijk wil ik me laten zien op toernooien als een EK, WK maar ook zoals vorige week tijdens de Eindhoven Box Cup.”

Zijn leven bestaat uit boksen, boksen en nog eens boksen. “In de ochtend train ik, daarna neem ik thuis rust en ik kom regelmatig in de avond weer terug in de boksschool. Ik doe er alles aan om mijn doelen te bereiken.”

Coach Harm Blijd noemt Mahmoud een goudhaantje. “Toen hij hier in 2018 binnenkwam, had ik direct een goed gevoel bij zijn vechtersmentaliteit. Technisch was er wel het nodige om bij te schaven. De laatste jaren gaat hij als een speer. Mahmoud wil het hoogste behalen en ik geloof daarin.”