Van het viertal is Eelco de aanstichter van het 'Oranje-virus'. In 1992 droomde hij al van het EK in Zweden, maar toen was hij te jong. In 1994 en 1996 kwam het er ook niet van, maar in 1998 was hij erbij in Frankrijk. “Samen met een vriend hebben we meerdere wedstrijden van Nederland en andere landen gezien. Een grandioze ervaring. In het stadion beleef je een wedstrijd anders dan via de televisie. In 2000 kocht ik meerdere kaarten en gingen meer vrienden mee.”

Zelf noemt hij het WK 2010 in Zuid-Afrika het allermooiste toernooi. “We waren een hele maand in dit prachtige land. De kans dat we de finale zouden halen, was niet zo groot, dachten we, maar Oranje kwam steeds verder. Ons reisschema veranderde steeds. Uiteindelijk haalden we de finale tegen Spanje. De teen van Casillas doet nog steeds pijn. Ik vind dat we daar wereldkampioen hadden moeten worden.”

Voetbal was de reden om naar Zuid-Afrika te gaan, maar de vrienden willen daarbij zoveel mogelijk van de omgeving zien. Arno: “Afrika was geweldig en gastvrij. We wilden daar ook graag de Big Five zien. Overigens hoef je mij nu niet meer te vragen welke vijf dieren dat zijn. We hadden te weinig tijd om ze in het echt te zien. Daarom zijn we een dierentuin ingedoken en daar wat foto’s gemaakt. Toch leuk voor in het plakboek.”

Twee jaar later maakten de vrienden ook een bijzondere reis. In Oekraïne zagen ze Oranje alle drie de groepswedstrijden verliezen. Eelco: “De mensen waren heel enthousiast, maar qua taal was het lastig om te communiceren. Jammer was dat we drie keer in Charkov voetbalden, waardoor we weinig van Oekraïne hebben gezien. Het werd meer een feest-EK. Heel raar om daar geweest te zijn, zeker nu Charkov zo vaak wordt gebombardeerd.”

Oekraïne was bijzonder en in 2014 volgde ook een gedenkwaardige reis. Arno: “We zijn vijf weken in Brazilië geweest. Een mooi land met uitersten. Als het begon te schemeren, werd het vanwege de veiligheid tijd om naar binnen te gaan. Brazilianen zijn echt voetbalgek, alles was daar volledig uitverkocht.”

Ronald was er in 2004 in Portugal voor het eerst bij. “Eelco zocht een paar voetballiefhebbers om mee te gaan. Het was geweldig. Zo’n eindronde voelt als een groot festival, waarbij het groot feest is en alle nationaliteiten door elkaar lopen. De stad waar je bent, ademt voetbal.”

Komende weken dus geen eindronde in een ver, warm land, maar net als in 2006 in Duitsland. “Het is praktisch wel makkelijker, want het dagelijks leven kun je goed combineren met de wedstrijden", aldus Eelco. "We rijden voor iedere wedstrijd heen en weer. Maar ook dit EK kan weer prachtig worden. Het gaat om de hele beleving.”

"Ik moest rennen om mijn schoenen terug te krijgen."

Of ze nog leuke anekdotes hebben? Het ene na het andere verhaal volgt, zoals over het spandoek van Eelco. “Het was gemaakt van parachutestof en bleef vanwege de wind niet goed hangen. Ik heb toen mijn schoenen aan het doek vastgebonden. We zaten aan de andere kant van het stadion, dus ik moest nog een stukje lopen op mijn sokken. Toen ik na een tijdje zag dat ze het spandoek weg wilden halen, heb ik flink moeten rennen om mijn schoenen terug te krijgen.”

Of die avond tijdens het EK in Oostenrijk en Zwitserland, waar ze een kroeg indoken met een kegelbaan. “Het begon met een biertje, maar uren later werd de hele drankvoorraad klaargezet. We hebben zelfs aan karaoke gedaan. Toen we gingen kegelen, lukte het ons maar niet om kegels omver te krijgen. Later op de avond kwamen er ouderen binnen en die gooiden iedere keer alles om.”

Wat de vrienden van de prestaties van Oranje dit EK verwachten? Ronald: “We zijn geen favoriet, maar wel een outsider. Als je de eerste ronde goed doorkomt, dan loopt iedereen in Nederland de polonaise. Als je gunstig loot en wat geluk hebt, dan kun je ver komen. Alles boven de kwartfinale is mooi meegenomen.”

"Als we kampioen worden, dan stoppen we ermee." En wat als ze winnen? Arno: “We hebben afgesproken dat als we kampioen worden, we ermee stoppen. Wat Oranje in 1988 lukte, willen wij ook een keer meemaken. Ik weet niet of het realistisch is, maar ik hoop komend EK op een finaleplek. Dat is dan niet voldoende, want alleen de winst telt.”