Naam overleden Daniël leeft voort op sportveldje waar hij als kind speelde
Het 'Daniël van Bokhoven Court' heet het sportveldje vanaf woensdag in de Eindhovense wijk Blixembosch. De naam komt op een bord in het Aanschotpark te staan. Bij de naam staat ook een voetbal. “De bal speelde een voorname rol in zijn leven. Op veel foto’s staat hij met een bal.”
Daniël studeerde journalistiek en had in de zomer van 2018 als begeleider meegeholpen bij een introductiekamp. Vlak daarna werd hij ziek. Hij was gevaccineerd tegen meningokokken, maar niet tegen de variant die hij kreeg.
Op vrijdag werd hij ziek en nog geen week later overleed hij. Op 30 augustus 2018. “Ik ben er iedere dag mee bezig. We doen ons best om iets van ons leven te maken”, zegt moeder Yvonne aan de keukentafel met foto’s van haar zoon achter zich.
Zijn kamer is altijd zijn kamer gebleven. Die is niet veranderd. “Het gemis blijft altijd. Daniël is verweven met ons leven. We hebben het iedere dag over hem. We staan er 's morgens mee op en we gaan er ’s avonds mee naar bed. Het blijft je kind. Het had gewoon nooit gemogen. Je wilt je kind niet overleven.”
Soms stuurt zijn moeder een appje naar hem. “Dan schrijf ik dat ik hem mis.”
Samen met haar man Wil en een buurtbewoner kwam het initiatief om het speelveldje in de buurt op te knappen. Het was het veldje waar hij veel kwam. “Daniël vroeg steeds of het veld niet wat mooier gemaakt kon worden. 'Kun jij daar niet voor zorgen, mama?’ Dat kon ik niet, maar nu vond ik dat het mooi was als het wel zou kunnen. Vanaf dag één werd het omgedoopt tot Daniël van Bokhoven Court. We hadden dat niet eens zelf aangegeven. Het werd meteen zo genoemd.”
Het veldje werd opnieuw geasfalteerd, kreeg nieuwe belijning en nieuwe goals. Ook kwamen er hekken om de bal tegen te houden. Samen kijken de ouders naar de kinderen die er nu al spelen. Het doet ze goed. “Dit is precies zoals Daniël het gewild zou hebben. Hij zou zeggen dat het goed geregeld is.”
"Wij zullen hier vaak komen kijken."
Ook vader Wil van Bokhoven is heel tevreden. “Kinderen zijn dankbaar dat er nu echte goals zijn." Hij verwacht dat vrienden van Daniël het veldje ook gaan gebruiken. "Hier kunnen vrienden van hem nog eens gezellig samenkomen. Ze komen bij ons thuis, maar we kunnen ons voorstellen dat ze een plek nodig hebben om Daniël te herdenken. Ik vind het uitzonderlijk mooi dat het zijn naam draagt.”
“Wij zullen hier vaak komen kijken", zegt moeder Yvonne. "Herinneringen ophalen. Dan denk je terug aan de tijd dat hij hier speelde met zijn vrienden. Dat deden ze wel vaker, maar nu is het natuurlijk mooi als het bord er staat.”