Terwijl vader Pim-Martijn de laatste hand legt aan de rupsbanden van de gepimpte skelter, hijst Thieme zich in een nagemaakt Pools legeruniform uit de Tweede Wereldoorlog. "Ik voel me net generaal Maczek", zegt hij. "Die man heeft met de 1ste Poolse Pantserdivisie tijdens de Tweede Wereldoorlog Breda heeft bevrijd. Daar heb ik over geleerd en dat moet heel spannend zijn geweest."

En roetsj...weg is Thieme. Driftig trappend maakt hij snel vaart in de zelfgebouwde skeltertank, een replica van het gepantserde rupsvoertuig Bren Gun Carrier 2. "De echte is twee keer zo groot en heeft ook geen loop maar machinegeweren", zegt hij hijgend. "Hij gaat zo hard als ik trap, ik denk dat ik wel acht tot tien kilometer per uur ga."

Het begon allemaal tijdens de lockdown in de coronatijd. Ook vader Pim-Martijn moest zijn kroost bezighouden. Het werd geen potje gamen of buiten voetballen. "We dachten een tijdje na en besloten om maar een tank te gaan bouwen", vertelt hij bloedserieus. "Want we hebben een fascinatie voor dit soort dingen."

En die fascinatie gaat bij de familie Sanders over van vader op zoon. "Mijn vader vroeg een keer of ik mee wilde naar een oorlogsmuseum", vertelt Thieme. "Dat deden we en daarna wilde ik naar nog meer museums. Om nog meer te weten te komen over de Tweede Wereldoorlog. Het is leuk en interessant en daarom hebben we dus ook besloten om een tank te bouwen."

Dat had toch wat voeten in de aarde. "Wij wonen in een rijtjeshuis met een schuurtje erachter en daar kan niet veel", vertelt vader Pim-Martijn. "Dan maar bouwen in de woonkamer en daar stond dat ding dus middenin. Als we vanaf de bank over de tank heen keken, konden we net de televisie zien. Later konden we hem gelukkig bij een collega met een loods afbouwen."

Want het bleek een heel karwei. "We hebben de tank wel drie keer opnieuw gebouwd", vervolgt hij. "De ijzeren body van de skelter is origineel, maar de verschillende componenten zijn van hout gemaakt. We, mijn andere zoon hielp ook mee, hebben dat samen gefreesd en gelijmd."

"Maar dat was allemaal te zwaar om mee te rijden, dus zijn we de verschillende onderdelen gaan printen. Zoals de trekhaak, het opstapje en de rupsbanden. Eigenlijk zijn alle accessoires nu ABS geprint (zie kader). En we hebben toch maar banden met lucht erin genomen."

"We dachten even in twee weken een tank te bouwen, maar dat is vijf jaar geworden", lacht Thieme. "Dat viel wel even tegen, maar ik ben hier heel trots op." Trots is vader Pim-Martijn ook. Die gebruikte de bouw van het pantservoertuig ook opvoedkundig: "Er zit ook een serieus kantje aan. Soldaatje spelen is leuk, maar echte tanks zijn natuurlijk niet voor het plezier. We bespreken dan met de kinderen wat er in de oorlog is gebeurd is en wie Breda heeft bevrijd."

Die laatste boodschap is bij Thieme aangekomen. Hij gaat daarom op 4 en 5 mei naar het Valkenbergpark in Breda om daar in zijn Poolse uniform met zijn eigen skeltertank deel te nemen aan de herdenking en festiviteiten. "In het park ga ik de Poolse soldaten eren en de skeltertank gebruiken al een soort winkeltje om er dingen te verkopen. Zoals koekjes of ijsjes. De opbrengst gaat dan naar het Maczek Museum in Breda."