Deze week zijn er zes chauffeurs uit de Filipijnen. Ze willen wel in Nederland komen wonen om hier op de bus te rijden. Als ze slagen, kunnen ze in West-Brabant aan de slag. Eerst moeten ze getest worden. De reis en het verblijf in het hotel betaalt het Eindhovense bemiddelingsbureau Allroad waar Van Kempen de directeur van is. “Zaterdag brengen we ze allemaal weer terug naar het vliegveld. Dan gaan ze weer naar huis.”

Edgar Galit (54) komt uit de Filipijnen waar hij al jaren op de bus rijdt. Nu gaat hij voor het eerst in Nederland rondrijden. Instructeur Wil rijdt in de lesbus mee om te kijken of de Filipijn wel geschikt is om hier te komen werken. De lesbus heeft een noodpedaal, dus als het nodig is, kan Wil de bus meteen stilzetten.

Edgar stelt eerst de stoel en de spiegels in. Dan krijgt hij de sleutel. Heel beheerst rijdt hij weg. Het besturen van de bus gaat hem makkelijk af, maar bij een afslag moet instructeur Wil toch even aangeven dat Edgar voorrang heeft. Het is het even wennen in Nederland. "De regels zijn ongeveer hetzelfde", zegt Edgar. "Maar het is hier veel drukker op de weg."

Volgens directeur Van Kempen heeft hij geen keus. Hij levert chauffeurs voor bijna alle busmaatschappijen in Nederland. "De vergrijzing binnen het openbaar vervoer is te groot. We krijgen het aantal vacatures niet meer opgevuld met de Nederlandse markt. Dus we moeten wel, we hebben geen keus meer."

Er zitten chauffeurs tussen die onvoldoende presteren. Die krijgen geen aanbod. Voor de kandidaten die slagen, wordt alles geregeld. "Dan gaan we zorgen dat alle papieren op orde komen. De verzekeringen en huisvesting regelen wij. We begeleiden ze van A tot en met Z.”

Volgens Van Kempen is het absoluut veilig om de chauffeurs hier te laten rijden, ondanks dat ze de Nederlandse wegen niet gewend zijn. "We brengen de mensen niet voor niks eerst hier naartoe om zeker te weten dat ze echt het Nederlandse verkeer begrijpen."

De taal gaat geen problemen geven, denkt hij. "In de maatschappij wordt toch al veel Engels gesproken. In restaurants, in de horeca, in de supermarkt. Dus een Engels sprekende buschauffeur is dan niet meer zo heel vreemd."

Edgar is geslaagd en mag in Nederland aan de slag als chauffeur. "Ik ben heel erg blij", zegt hij met een grote lach. Hij moet wel alles achterlaten. Een deel van wat hij hier verdient, gaat naar de Filipijnen. "Ik doe het voor mijn familie, voor de toekomst mijn kinderen, mijn kleindochters en kleinzoon. Ik steun ze zodat ze naar school kunnen."