"We ontkennen niet dat er dingen hebben plaatsgevonden", begint de 76-jarige Louis van der Kallen van de raad van toezicht. Hij voelt hoe er van alle kanten aan hem wordt getrokken. Als we hem spreken, heeft hij nét een uur met de inspectie aan de telefoon gehangen. En veel meer antwoorden of oplossingen zijn daar niet uit gekomen. "Het is heel moeilijk voor ons."

De IGJ heeft namelijk besloten dat de twee bestuurders van de zorginstelling, Farid El-Khassim en Jelle Gillissen, voor eind volgende week weg moeten. Hun gedrag kan volgens de inspectie niet door de beugel. "Cliënten zijn voor schut gezet, bang gemaakt en in verwarring of verlegenheid gebracht", somt de inspectie op. En dat dat niet oké is, beaamt Van der Kallen ook. Maar de bestuurders wegsturen vindt hij wel heel rigoureus.

"Alles vindt plaats in een zekere context", verdedigt hij de bestuurders. "Ze werken niet met de makkelijkste doelgroep. Alle 18 cliënten zijn, zonder uitzondering, geestelijk beperkt." Hij vertelt hoe ze zware problematiek hebben, nog in detentie zitten, uit de prostitutie komen of worstelen met verslaving. Er zitten mensen tussen die uit 30 tehuizen zijn weggestuurd.

Dat praat het gedrag van de bestuurders niet goed, maar het zou volgens het lid van de raad van toezicht wel wat context moeten bieden rondom hun uitlatingen. "Er is geen seksueel misbruik geweest en geen fraude gepleegd. Ze hebben lelijke dingen gezegd om ervoor te zorgen dat iemand zou luisteren. Maar als je als ouder streng bent, betekent ook niet dat je niet van je kind houdt."

Bestuurslid Farid El-Khassim, die samen met compagnon Jelle Gillissen Het Adriano Huis runt, wil dinsdag niet op het eindrapport van de inspectie reageren. Eerder gaf hij aan ZuidWest TV toe dat zijn gedrag niet heel netjes is geweest. "Ik heb wat dingen gezegd, die ook met een telefoon zijn opgenomen, dingen die ik beter niet had kunnen zeggen." Maar tegelijkertijd zouden hun cliënten óók dol zijn op de twee en hebben ze een goede band met de omgeving van de opvang. "Overal kotsen de omwonenden dit soort mensen uit. Hier zijn de buren, rijke babyboomers, juist blij met ze."

"Ik moet luisteren en doen wat de inspectie zegt", zegt Van der Kallen, met teleurstelling in zijn stem. "Alleen is het one hell of a job om vervanging te vinden." Hij herhaalt nog een keer hoe moeilijk de doelgroep van de cliënten is, hoe abrupt de bestuurders nu af moeten treden en hoe krap dat is als je in de tussentijd wel zorg moet blijven bieden en anderen in moet werken.

"Het zijn grote schoenen om te vullen", zegt het lid van de raad van toezicht. Maar aangezien de conclusie van de inspectie geen ruimte meer geeft voor overleg, kan de zorginstantie niet anders. "Dus zullen we de komende dagen moeten onderzoeken wat we moeten doen."