Door politieke spanningen in het gebied waar ze doorheen moesten, moest de vrachtwagen het laatste deel per schip worden vervoerd. "En dan ontploft net die haven", zegt Govert teleurgesteld.

De mannen waren eind maart met een vrachtwagen vol medische spullen vertrokken naar het Aziatische land. Motalib woont in Uden, maar komt uit Bangladesh en zet zich al sinds 2013 in voor vrouwen met baarmoederhalskanker, in drie jaar tijd wil hij 75.000 vrouwen helpen.

"Het is een totale nachtmerrie", vertelt Govert. "Op Koningsdag waren er explosies in de haven. We hebben een week in spanning gezeten en na acht dagen hoorden we dat onze vrachtwagen en auto daar compleet zijn verwoest na een dagenlange brand."

De explosies in de Iraanse haven kostten zeventig mensen het leven en er vielen duizend gewonden. Zelf bleven de mannen ongedeerd, twee van hen waren al terug in Nederland, terwijl de twee anderen in Bangladesh waren.

Extra zuur is het feit dat de overzeese tocht een noodoplossing was. De hulpverleners wilden een route van negenduizend kilometer over de weg afleggen door de landen: Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Servië, Bulgarije, Turkije, Iran, Pakistan en India. "Door politieke spanningen werden Pakistan en India een no-go en moesten we de vrachtwagen in Iran noodgedwongen op de boot zetten. Dat zou nog een paar dagen duren. En dan ontploft net die haven", zegt Govert teleurgesteld.

Motalib en Freek waren intussen al samen naar Bangladesh gegaan om de vrachtwagen daar op te wachten. In het ziekenhuis waar de medische apparatuur terecht zou komen, kwam het nieuws hard aan. "De artsen in het land vonden het belangrijkste dat we niet gewond waren, maar zij zijn ook verdrietig, want ze hadden veel zin om met de nieuwe apparatuur aan de slag te gaan en vrouwen te helpen", vertelt Govert.

De youtuber baalt zelf ook ontzettend. "We zijn al een jaar bezig met geld inzamelen en alles regelen. De vrachtwagen met medische spullen had een waarde van honderdduizend euro. Dan ben je er bijna, wil je eindelijk alle vrouwen gaan helpen en dan gebeurt dit", zegt hij.

Toch laten de mannen zich niet uit het veld slaan en beginnen ze opnieuw met het inzamelen van het bedrag om de medische apparatuur in Bangladesh te krijgen. "We hebben nog een bedrag over waarmee we de consulten van de artsen konden betalen, maar we moeten opnieuw gaan inzamelen voor de apparatuur. Als het lukt, durven we het niet meer aan met een vrachtwagen en zo'n lange tocht. We zetten de apparatuur op de boot in Rotterdam", verzekert Govert.