Van kippen en honden tot een bord soep en balkenbrij en van oude foto's uit de Tweede Wereldoorlog tot de vlag van Palestina. Op het eerste gezicht lijken ze misschien niet veel met elkaar te maken te hebben. Toch zijn ze allemaal verbonden met een lapje stof in het Labyrint van Vught. Honderden stukken textiel, elk met een eigen verhaal, zijn aan elkaar genaaid en vormen samen een geheel van herinneringen van inwoners uit Vught, Helvoirt en Cromvoirt.

Het labyrint is geïnspireerd op het Tapijt van Bayeux, een zeventig meter lange lap stof uit de middeleeuwen. “Sinds mijn bezoek aan dat tapijt op achtjarige leeftijd, had ik al de droom om zoiets na te maken,” vertelt Judith. “Want er zitten zoveel verhalen in een dorp, maar ze verdwijnen vaak met de tijd. Dat is hartstikke zonde.”

Drie jaar lang reden kunstenares Judith Abels en projectmanager Jente Lens-Swanenberg met hun camper door de regio om die verhalen te verzamelen. Ze gingen langs bij zorginstellingen, wijkcentra en basisscholen. Ze zetten tafels met lapjes stof en andere materialen neer om mensen mee te laten doen. “In het begin merkten we dat sommige mensen het lastig vonden om hun verhaal te delen of dat ze twijfelden of hun verhaal wel bijzonder genoeg was,” zegt Judith. “Maar steeds vaker stond er een rij mensen omdat ze hun allemaal hun verhaal wilden vertellen.”

Uiteindelijk verzamelden ze meer dan achthonderd lapjes stof, elk met een persoonlijk verhaal. Die lopen uiteen van oorlog en jeugdherinneringen tot familietradities en het verlies van een dierbare. “Voor sommige mensen was het best moeilijk om hun verhaal te verbeelden op een lap stof, vooral als het verdrietig was,” vertelt Jente. “Maar tijdens het maken veranderde er iets. Het voelde steeds minder zwaar. Mensen vonden het juist fijn om op die manier even stil te staan bij wat ze hadden meegemaakt.”

Zo verwerkte een jongen het verlies van zijn beste vriend, die op zeventienjarige leeftijd omkwam bij een ongeluk in Vught. “Hij vertelde dat ze vaak samenkwamen bij de boom waar het ongeluk gebeurde om steun te vinden. Het hele dorp legde daar bloemen neer. Dat vond hij zo bijzonder, dat hij die boom liet borduren.”

Alle lapjes stof worden aan elkaar genaaid en krijgen een tekst erbij die het verhaal achter het lapje uitlegt. “Soms is dat niet eens nodig, omdat het beeld al vaak voor zich spreekt,” zegt Judith. Maar andere lapjes hebben juist wel uitleg nodig.

"Een jongen borduurde zijn ouders met zichzelf ertussen, blij. De titel was 'Niet meer gescheiden'. Eerst denk je: ze zijn weer samen, maar de tekst vertelt dat ze nog steeds gescheiden zijn. Hij dacht terug aan de mooie tijd toen ze samen waren", vertelt Jente, terwijl vrijwilligers de laatste lapjes aan elkaar naaien.

Met hun kunstproject willen de vrouwen mensen met elkaar verbinden. “Mensen zijn heel verschillend,” zegt Judith, “maar toch blijken ze vaak meer gemeen te hebben dan ze dachten. Ze herkennen iets van zichzelf in elkaars verhalen, of gaan op een andere manier naar hun eigen verhaal kijken. Als je openstaat voor een ander, begrijp je elkaar beter.”

De opening is zaterdagmiddag in zorgpark Voorburg in Vught. Daarna reist het labyrint naar verschillende plekken in Vught, Cromvoirt en Helvoirt.