"Ik was zo boos op mezelf", vertelt Jordy terwijl hij weer eens van de fysiotherapeut af komt. "Door het ongeluk brak ik mijn nek en moest ik meteen met de ambulance naar het ziekenhuis in Rhodos. Daar hadden ze te weinig kennis en dus ben ik samen met mijn beste vriend naar het ziekenhuis in Athene gevlogen."

Daar werd Jordy met spoed geopereerd. "Toen ik wakker werd, leek het goed te gaan. Maar toen ik in die nacht 42 graden koorts had, sloeg mijn beste vriend gelukkig alarm", vertelt hij. "Toen heb ik elf dagen in coma gelegen." Daar weet de 27-jarige zelf niks meer van.

"Toen is wel gevreesd voor mijn leven", gaat Jordy verder. "Mijn familie was inmiddels overgevlogen en dacht: daar gaat ie, het is klaar. Ik zag ook lijkbleek." Na bijna twee weken coma ontwaakte Jordy toch en werd naar Nederland gevlogen.

"Daar moest ik nóg een operatie ondergaan, omdat de eerste niet goed was verlopen." Nu ziet het leven van de twintiger er ineens heel anders uit. "Ik woog 80 kilo en was sportief. Maar drie weken na het ongeluk woog ik nog maar 60."

"Sindsdien ben ik ook niet meer thuis geweest. Ik zit nu in een revalidatiecentrum in Utrecht. Verder had ik net mijn master gehaald op de universiteit, wilde gaan samenwonen met mijn vriendin en had dus net mijn leven op de rit. Dan ga je lekker met je vrienden op vakantie en krijg je dit."

Jordy werkt bij een ICT-bedrijf in Oosterhout. "Gelukkig kan ik bij mijn kantoorbaan wel weer gaan werken. Alhoewel er wel een speciale computer voor me gemaakt moet worden die ik kan bedienen met mijn mond, ogen of spraak. Ik zit namelijk in een elektrische rolstoel en kan mijn armen en handen niet bewegen."

Verder moet Jordy nu aangepast gaan wonen. "Ik heb met alles hulp nodig, zelfs als ik jeuk heb moet iemand anders krabben. Ik kan eigenlijk alleen nog praten.

Ondanks zijn beperkingen staat Jordy positief in het leven en wil hij alles er uit halen. "Bij mij is het glas altijd halfvol." Dus richt hij zich op zijn herstel via intensieve therapieën. De kosten hiervoor worden alleen niet volledig vergoed. Om hiermee te helpen is hij een inzamelingsactie gestart. Daarmee is maandagmiddag al meer dan €45.000 euro opgehaald.

"Mijn situatie is natuurlijk verschrikkelijk klote", zegt Jordy. Maar van nature ben ik een positief persoon. Verder voel ik me nooit alleen, want ik heb heel veel steun aan mijn ouders, vrienden en lieve vriendin."

"Ik heb bijvoorbeeld een busje waarmee mijn vrienden me ophalen. Thuis heeft mijn broer een schansje gemaakt zodat ik met mijn rolstoel het huis in kan. En mijn ouders helpen me met naar bed gaan, dat duurt soms wel twee uur."

De twintiger richt zich nu nog fulltime op revalideren, maar hoopt in de toekomst weer te kunnen werken. "Veertig uur zal het niet meer worden, maar ik wil me zo graag weer nuttig voelen en iets bijdragen aan de maatschappij. Hopelijk kan dat snel", zegt Jordy hoopvol.