Zeven jaar na spoorongeluk worstelt Sam nog altijd met de gevolgen
Het is een dinsdag in januari 2018. Sam is op de fiets onderweg naar haar werk als haar wiel vast komt te zitten tussen de rails bij de spoorwegovergang in Orthen. Ze valt, komt op haar hoofd terecht en raakt bewusteloos. Twee mannen die haar toevallig zien, schieten te hulp en halen Sam van het spoor af. Niet veel later raast er een trein voorbij.
Sam wordt overgebracht naar het Jeroen Bosch Ziekenhuis met een hersenkneuzing, een breuk in haar schedel en interne bloedingen in haar hersenen. Ze overleeft het ongeluk, maar heeft er nog steeds veel last van. "Ik ben sinds het ongeluk overgevoelig voor licht, geluid en geur. Ook heb ik last van concentratieproblemen. Alles kost mij extra energie. Als ik een dag iets doe, moet ik minstens drie dagen bijkomen", vertelt ze.
'Ik weet alleen nog dat ik op de fiets stapte naar mijn werk.'
Zeven jaar later heeft Sam haar leven nog niet terug. "Dat ga ik ook niet meer terugkrijgen", denkt ze. Voor het ongeluk werkte Sam als goudsmid. Dit werk kan ze door de vereiste spanning en focus niet meer doen. "Ik zou graag weer willen werken, maar dat is te intensief voor mij. Ik kan bijna niks meer en krijg nu noodgedwongen een WIA-uitkering en bijstandsuitkering."
Na het ongeluk spande Sam een zaak aan tegen ProRail en de gemeente Den Bosch, omdat die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid van de spoorwegovergang. Sam eiste een schadevergoeding, maar die heeft ze nog niet gekregen.
Om vast te stellen wie er aansprakelijk was voor het ongeluk, moest een speciale procedure worden gestart. Daarnaast was er onzekerheid over welke invloed Sams autisme - dat twee maanden voor het ongeluk werd vastgesteld - op haar leven zou hebben. Dit zorgde voor vertraging in de afhandeling van de zaak. "Er is wel een voorstel gedaan voor een bedrag, maar dat is minder dan één tiende van de schade die ik voor de rest van mijn leven heb", zegt ze.
'We willen graag toe naar een regeling.'
ProRail laat in een reactie weten dat de afhandeling van de zaak inderdaad lang duurt. "Het behandelen van letselschade is vaak een langdurig proces. We zijn nog steeds in contact met Sam en haar advocaat. Er is enige tijd wat onduidelijkheid geweest vanwege haar medische toestand. Afgelopen jaar hebben we Sam geholpen met de terugkeer naar de maatschappij. We willen graag toe naar een regeling en zijn hierover nog steeds met elkaar in gesprek", meldt ProRail.
Letselschade
Dat het afhandelen van de letselschade bij Sam zo lang duurt, is volgens advocaat Mark de Hek van SAP Letselschade Advocaten ongebruikelijk. "Het is buitengewoon lang, maar het komt wel voor."
Als het langer dan twee jaar duurt voor zo'n dossier is afgerond, wordt dat een langlopend letselschadedossier genoemd. Advocaat De Hek vertelt dat uit onderzoek is gebleken dat dit soort langlopende zaken vaak extra gevolgen hebben voor slachtoffers.
"Ik zou dan ook een oproep willen doen om vooral te kijken naar het belang van het slachtoffer bij langlopende letselschade. Het is voor beide partijen fijner als het dossier afgehandeld kan worden."
Na het ongeluk van Sam is de spoorwegovergang in Orthen aangepast. De plek is veiliger gemaakt voor fietsers en gemotoriseerd verkeer is er niet meer toegestaan. Sam ziet deze aanpassing als een bevestiging van dat de spoorwegovergang eerder onveilig was. "Maar dat kon ik volgens de advocaat van ProRail niet als bewijs gebruiken", zegt Sam. "Dan zou ProRail in de toekomst minder snel andere gevaarlijke spoorwegovergangen aanpassen, omdat dit dan in andere zaken tegen en gebruikt kan worden."
Op rust moet Sam voorlopig nog even wachten. Een nieuw schikkingsgesprek staat gepland voor augustus.
In de tussentijd is ze wel bezig met een documentaire, waarin ze laat zien wat ze allemaal heeft meegemaakt. "Ik heb twee fantastische filmmakers gevonden die mij hierbij gaan helpen. De documentaire gaat 'Gevallen gevochten' heten. Het hele proces is via Instagram te volgen", vertelt ze enthousiast.
