Bij basejumping spring je niet uit een vliegtuig, maar van objecten zoals een gebouw, brug, berg of mast. Daar zit een risico aan, weet Bob Draijer. Hij is al veertig jaar parachutist, heeft een bedrijf dat parachute-demonstraties geeft en maakte vorige maand zijn 20.000e sprong, waar ook basejumps tussen zaten. "Het springen zelf is niet verboden", vertelt hij. "Wél is het illegaal om zonder toestemming terreinen of objecten te betreden. Dat vind ik een beetje horen in de categorie '15 kilometer te hard rijden'."

Volgens de ervaren parachutist zijn er in Nederland genoeg plekken waar je legaal vanaf kunt springen. “Zelfs vanaf een balkon. Maar je springt natuurlijk wel op een plek waar je goed kan landen." Er is geen specifieke wetgeving die basejumpen verbiedt. "Zolang je niet op verboden terrein bent, geen gevaar vormt voor anderen en geen schade aanricht, mag en kan het in principe. Onder basejumpers is het sowieso een algemene regel om alles netjes achter te laten en niks kapot te maken."

Ander soort parachute
Een basejumper springt in Nederland meestal vanaf zo’n 80 tot 100 meter hoogte en heeft maar een paar seconden om zijn parachute te openen. Anders dan reguliere parachutisten, hebben basejumpers geen reserveparachute bij zich. "Maar de parachute van een basejumper is superstabiel en gaat heel hard en snel open. Ook is hij veel groter dan normaal."

Het grootste gevaar schuilt volgens Draijer in het openen van de parachute. "Het kan zijn dat de parachute niet recht omhoog, maar in de richting van het object opent." De basejumper moet dan snel reageren om niet zelf tegen het object aan te vliegen.

Kick
Ondanks de risico's kiezen mensen er toch voor om te springen. "Tja... waarom? Waarom beklimmen mensen de Mount Everest, zoeken ze spanning op? Er is natuurlijk altijd de kans dat het niet helemaal goed gaat, maar je overwint jezelf en je wordt mentaal sterker. Het geeft een enorme kick."

Over de situatie in Oss, waarbij Ronald Overdijk woensdagochtend na zijn mislukte sprong door de politie werd aangehouden, maakt Draijer zich niet zo druk. "Ik ken Ronald en hij is een hele ervaren springer. Ik weet niet wat er precies is gebeurd, maar gelukkig is het goed afgelopen. Ik maak me meer zorgen over een ritje op de snelweg dan over Ronald die ergens vanaf springt", besluit hij met een lach.