Het is in huize Saadouni een gezellige boel. Oualid en zijn partner hebben drie zonen, waarvan de oudste Uwais intensieve zorg nodig heeft. Als baby werd hij veel te vroeg geboren en kreeg hij een hartstilstand. Het zuurstoftekort leidde tot hersenbloedingen en een herseninfarct. Uwais lag maandenlang in het ziekenhuis, bleek een echte knokker en inmiddels gaat het vrij goed met hem.

“Het was een van de redenen dat ik in 2023 afstand nam van het zaalvoetballen. Er kwam meer tijd voor ons gezin, we moeten een hoop ballen hooghouden. Die tijd was er niet vaak, want ik maakte hele lange dagen. Ik was geen prof, maar ging ’s ochtends eerst werken en door de zaalvoetbaltrainingen en wedstrijden kwam ik pas ’s nachts thuis. Met het Nederlands team was ik weleens weken weg”, zegt de 75-voudig international.

Een jaar later keerde hij toch terug bij FC Eindhoven Futsal, de club waar hij 12,5 jaar voor speelde. Oualid kreeg de kans om Jan Vogels op te volgen als hoofdtrainer. “We hebben samen duidelijke afspraken gemaakt. Als de thuissituatie moeizaam verloopt, dan heeft dat altijd voorrang. Maar het is dit seizoen niet het geval geweest. Mijn nieuwe job bevalt uitstekend.”

En dus kreeg Oualid er naast zijn gezin en werk als buurtsportcoach in Tilburg een verantwoordelijkheid bij. “Of het trainerschap er altijd bij mij heeft ingezeten, weet ik niet. Maar als aanvoerder van Oranje en FC Eindhoven Futsal overlegde ik met de trainer en was ik vaak bezig met teamgenoten. Als hoofdtrainer ben ik qua persoonlijkheid niet veel anders dan als voetballer. Ik ben een rustig persoon. Wat ik als speler niet leuk vond om te doen, ga ik mijn jongens tijdens trainingen ook niet laten doen.”

Als hoofdtrainer steekt hij meer uren in de sport dan in zijn periode als speler. “Er gaat zeker 20 tot 25 uur per week inzitten, al heb ik hulp van een goede technische staf. Van contact met spelers, het analyseren van beelden tot gesprekken over de selectie volgend seizoen. Als speler was ik alleen maar bezig met de volgende wedstrijd. Wel kampte ik met fysieke ongemakken en nu niet meer. Door ontstoken achillespezen had ik regelmatig moeite om de trap af te komen en mijn schouder schoot vaak uit de kom.”

Als trainer wil hij het maximale uit zijn carrière halen. “Als speler heb ik zoveel mooie momenten meegemaakt, zoals het voetballen in de Champions League. Dat wil ik als trainer ook bereiken. Maar wel stap voor stap, ik moet nog veel leren. In de toekomst sta ik zeker open voor een buitenlands avontuur.”

Als speler sloot hij zijn carrière af met een landstitel. Als trainer kan hij komende vrijdag zijn eerste kampioenschap binnenhalen op bezoek bij Tigers Roermond. Het eerste duel in Indoor-Sportcentrum Eindhoven eindigde in een 4-1 overwinning. “Ik verwacht een pittige wedstrijd in een heksenketel. Zij moeten, wij willen heel graag. Als we hetzelfde kunnen brengen als tijdens de heenwedstrijd, dan moet het ons lukken.”