Sanne (37) is al sinds 2008 fan van Editors. "Tom Smith was de eerste die recht mijn ziel in zong", zegt ze over de zanger van de band. Inmiddels heeft ze hen 53 keer live gezien, in binnen- en buitenland. Haar mooiste herinnering? Die staat op haar arm.

Ze wilde al een tijdje een tattoo van een radio, symbool voor haar liefde voor Studio Brussel, 3FM en KINK, maar geen enkel ontwerp voelde goed. Studio Brussel deed een winactie om in de oefenruimte van Editors in Bristol naar hun nieuwe album mocht luisteren en daarna met ze het café in te gaan. "Een vriendin, die ik bij een concert had ontmoet, won. Ik mocht met haar mee."

In Bristol, met een pint in de hand, naast haar idool, kreeg ze een spontaan plan: "Kun jij eigenlijk een beetje tekenen?", vroeg ze de beroemde Indierock-zanger. “Geen idee", zei hij. "Laten we het proberen", antwoordde Sanne. "De radio die hij tekende, leek eerst op een brood, daarna op een soort robot", lacht ze. "Maar het verhaal vond ik belangrijker dan het resultaat."

Tom schreef, naast de robot-radio, ook een stuk songtekst van Bones op een velletje papier. "Als eerbetoon aan mijn moeder, die toen tegen blaaskanker vocht", licht Sanne toe. Ze wilde de test, in zijn handschrift, bij zich dragen, in de hoop dat het geluk zou brengen: "De week dat ik terug zou komen van dit avontuur in Bristol zou zij worden geopereerd, een heel spannende operatie."

De operatie ging goed, en het gaat goed met Sannes moeder. "Ik besloot de tekst te laten tatoeëren. Als ze nu het nummer live spelen, houd ik mijn arm in de lucht voor als mensen de tekst niet kennen", zegt ze vrolijk.

Wie beide kunstwerken mocht vereeuwigen, is nóg een bizar verhaal, waar een ontmoeting met een andere ster bij hoort. Frank Carter, ook een muzikale held van Sanne die toevallig ook tatoeëert, zette de tattoo. "Ik stuurde hem gewoon een berichtje. Normaal ontwerpt hij zijn eigen werk, dus ik dacht: dit doet hij nooit."

Maar Frank zei ja. Na wat uitgestelde afspraken zat ze toch echt bij hem in de stoel. "Hij was superlief, gaf me na afloop zelfs een plaat en tickets voor een uitverkochte show."

Zelfs Tom van Editors zag zijn tattoo-ontwerp nog terug op de arm van Sanne, én niet onbelangrijk: "Hij keurde hem goed", lacht Sanne. Hij keek even vertwijfeld naar het getekende plaatje op haar arm en vroeg toen: 'vind jij 'm mooi? Dan vind ik dat ook'. "Het was de eerste en enige radio die hij ooit had getekend."

Voor Sanne is het meer dan inkt. "Ik heb het gevoel dat ik een samenwerking heb bewerkstelligd tussen twee artiesten die elkaar nooit hebben ontmoet", zegt ze trots. "De tattoo is een beetje goofy - net als ik.”

Maar nog het meest zegt het plaatsje iets over haar liefde voor livemuziek. "Ik laat niet altijd alle emoties toe in mijn dagelijkse leven, maar als de tonen van livemuziek komen, dan jank ik eerst een minuut, daarna is er plaats voor euforie en na de show voel ik me herboren en kan ik er weer tegenaan."