De zomervakantie is in aantocht en dat betekent drukte op de vliegvelden met vakantiegangers. Voor Emi is vliegen inmiddels zo normaal, dat ze niet opkijkt van een reis meer of minder. De Brabantse pakt haar agenda erbij en somt zomaar wat landen op waar ze de komende weken is.

“We gaan naar Polen, daarna naar Zwitserland, Portugal, Duitsland en Oostenrijk. We zijn al in Mexico, Brazilië en Turkije geweest en gaan nog naar bijvoorbeeld Azië, Canada en hopelijk het WK in Australië. Bijzonder waar de sport ons allemaal brengt.”

Het vele reizen zorgt er wel voor dat Emi weinig tijd heeft voor familie en vrienden in Nederland. “Ik ben verliefd op dit leventje, we zien zoveel van de wereld. Ik begrijp goed dat als je iets ouder bent en er kinderen zijn, het gevoel anders kan zijn. Als ik thuis in Nederland ben, probeer ik tijd vrij te maken voor mensen die dicht bij me staan. Ondanks dat we elkaar weinig zien, steunen ze me ontzettend.”

Het leven van Emi klinkt als een grote droom. Maar tegenover ballen slaan op mooie plekken in de wereld, staat keihard werken. Beachvolleybal staat bekend als een fysiek zware sport. “Je bent met z’n tweeën en je moet alle onderdelen beheersen. Als je het nog niet zo lang doet, ben je snel kapot van het spel en de ondergrond. Ik ben fysiek uitstekend in orde, dat is een van mijn sterke punten. Maar ondanks dat een wedstrijd relatief kort duurt, ga ik aardig in het rood.”

Emi is sinds dit jaar een duo met Wies Bekhuis. Ze zijn uitgegroeid tot de nationale top en presteren uitstekend in het internationale veld. Zo werden ze eerder dit jaar vierde bij een groot toernooi in Brazilië, waar de wereldtop ook aan meedeed. “Mooi van deze sport is dat, zeker in de top twintig van de ranglijst, teams allemaal van elkaar kunnen winnen. Dat wij zo ver kwamen, was het hoogtepunt in mijn carrière. We werken er allebei zo hard voor, dan is dit een mooie beloning.”

Een baan naast de topsport past niet in de plannen van Emi, ondanks dat ze vorig jaar haar master Opsporingscriminologie afrondde. “Dat was superleuk en interessant om te doen. Studiegenoten gaan alle kanten op, ik ben benieuwd wat ik later met mijn diploma ga doen. Ik kan er bijvoorbeeld mee aan de slag bij politie of defensie. Maar voorlopig richt ik me alleen op beachvolleybal, ik wil er alles uithalen. Een baan kan altijd nog.”

Een vetpot is het niet, maar de trips naar wedstrijden worden wel vergoed door de bond. “Ik kan er redelijk van rondkomen. We zijn hard bezig om een topsportstatus bij elkaar te spelen en om meer sponsoren te vinden. Ook verdienen we wat door onder andere clinics en lezingen te geven. Maar het belangrijkste is dat ik iets doe waar ik elke dag blij van word.”