Bepakt met vier volle fietstassen en een schelp aan het stuur komt de Geldropse José bij de kerk aan. Ze is iets te laat voor de mis van 11 uur, maar ze heeft haar best gedaan. Vandaag was haar allereerste oefenrit op de trekfiets, van Nederweert naar Geldrop. Een pril beginnetje van haar bedevaart naar Rome op de fiets. Maar dan moet wel eerst die tweewieler gezegend worden.

Daar zorgt pastoor Sjef van der Maazen voor. "Zo kunnen mensen toch veilig op vakantie of de weg op", vertelt hij op het jaarlijkse evenement. "Maar we doen het ook wel eens op een andere dag, als mensen erom vragen." Ondertussen vormt zich voor zijn neus een stoet aan fietsen, voetgangers en auto's. De vingers in elkaar, de ogen gesloten. Als ze stilstaan, dan.

"Baat het niet, dan schaadt het niet", zegt fietser Henk. Samen met zijn vrouw laat hij zijn champagnekleurige Batavus onder handen nemen door meneer Pastoor, die dan met een grote 'wc-borstel' wijwater over de voertuigen en de reizigers heen sprenkelt. "Het is er prima weer voor", lacht Henk, die toegeeft vooral te zijn gekomen omdat hij het anders zo zielig vond als er niemand zou komen.

Achter hem in de rij is José aangesloten. De laatste glimp van de zondagsmis heeft ze nog mee kunnen pikken, nu is haar fiets aan de beurt. "Almachtige God, wij vragen U dat allen die gebruik maken van deze voertuigen hun reis veilig en zonder zorgen volbrengen", dreunt meneer Pastoor op. "Het hoort er toch een beetje bij, vind ik", zegt José.

"Ja, het voelt goed", concludeert Henk. Om daarna de reis op zijn champagnekleurige Batavus voort te zetten.