De maître (schermtrainer) startte in 1981 Schermvereniging Zaal Verwijlen in Oss. De club groeide uit tot een bekende naam in de schermwereld. “Zo’n twintig jaar later ben ik overgestapt naar Papendal en werd ik bondscoach. De club is nog wel een tijdje doorgegaan, maar helaas ter ziele gegaan. In 2011 werd het schermen geschrapt op Papendal, net op het moment dat we twee wereldtoppers hadden binnen het degenschermen. Bas was tweede op het EK en WK.”

Hij ging daarna aan de slag in Den Bosch, waar de toenmalige Schermclub De Troubadours samen met wat oud-leden van Schermvereniging Zaal Verwijlen verder gingen onder de naam Schermclub Den Bosch. “In al die jaren heb ik een prachtige tijd gehad. De ene keer trainde ik recreatieve leden met liefde en plezier, maar ook werkte ik met grote talenten die de drive hadden om constant beter te worden.”

Vijf keer stond de tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau gekroonde Verwijlen op de Olympische Spelen, vier keer was zijn zoon Bas daar als schermer bij. “Dat was natuurlijk geweldig om mee te maken, zeker met m’n eigen zoon. Maar ik genoot ook van de weg naar grote toernooien toe. Het reizen, de trainingskampen, de vele contacten; het was een heel mooi leventje.”

Zijn vader was schermcoach en zijn zoon een succesvol schermer. Na drie generaties verdwijnt de naam Verwijlen dus uit het topschermen. Of toch niet helemaal? “Ik stop als clubtrainer, maar overdag wil ik nog wel als ik zin en tijd heb individuele lessen gaan geven in mijn woonplaats Goirle. Dan hoef ik niet helemaal af te kicken en houd ik een beetje contact. Het technische en tactische aspect vind ik nog heel interessant. Maar voor bijvoorbeeld het conditionele deel zijn er veel betere en jongere trainers.”

Over de toekomst van het schermen in Nederland is Verwijlen gedeeltelijk positief. “De mannen hebben onlangs een historische tweede plek gepakt op het EK, dat is nog nooit eerder gelukt. Van NOC*NSF krijgen ze alleen geen ondersteuning, daarvoor moeten ze volgende maand op het WK opnieuw een stunt uithalen. Het is jammer dat de jongens bijvoorbeeld samen moeten trainen zonder een goede coach. Met de juiste voorwaarden kan Nederland goed meedraaien met de toplanden.”