Ieder weekend is er ook een nieuwe aflevering van de Stuifmail-podcast. Beluister de podcast hier:

Al wandelend kwam ik dit bijzondere insect tegen, is het een kever?

Francine van den Broek kwam al wandelend een insect tegen. Ze heeft geprobeerd de naam te vinden. Dat lukte niet, dus stuurde ze de vraag naar mij. Wat ze gezien heeft, is iets wat je niet zo vaak ziet want deze diertjes verstoppen zich redelijk goed. Dit is een veldkrekel en dus geen kever, wat Francine vermoedde. Veldkrekels hebben een glanzende zwarte kop en halsschild, dat er ook nog eens heel stevig uitziet. De kop lijkt een beetje op een ouderwetse militaire helm. Voor de rest is de veldkrekel mooi glimmend zwart met gele en rode accenten. Je komt deze insecten vooral tegen aan de randen van droge heidegebieden en stuifzand. Ze hebben een voorkeur voor dichte grasvegetatie, maar er moet ook open zand zijn. Deze laatste plekken worden vooral gebruikt door jonge veldkrekels en soms ook volwassenen om op te warmen, want dit zijn koudbloedige dieren. De veldkrekel behoort net zoals andere krekels tot de orde van de rechtvleugeligen (ze hebben rechte vleugels), net zoals sprinkhanen. Anders dan sprinkhanen maken krekels hun geluid - zie dit filmpje met het geluid van de veldkrekel van Oliver's Nature - niet via hun poten, maar via het over elkaar strijken van de vleugels.

Welke etende rups zit er op mijn knolbegonia's?

Jan Baartmans heeft knolbegonia’s waar een rups op zat. Dat had hij nog nooit meegemaakt. Nu is zijn vraag: welke rups zat daar? Volgens mij is dit de rups van een zuringuil. Wat vooral opvalt bij deze rups zijn de vele haren, de vele witte vlekken en een paar rode vlekken. De vele haren duiden vaak op het feit dat het een rups is van een nachtvlinder. Rupsen van een dagvlinder hebben meestal niet zoveel haren.

De zuringuil is ook een nachtvlinder en het is een vrij algemene soort. Vaak te vinden tussen juni en oktober bij graslanden, maar ook in parken en tuinen. De rups is vooral te vinden op zuringsoorten, maar ook op hop, weegbree, meidoorn en braam. Soms kom je de vlinder ook tegen in wilgenbomen en nu dus ook op knolbegonia’s. Maar of hij ze ook eet, is de vraag. Na zich volgevreten te hebben, vindt de verpopping plaats in de strooisellaag.

Is dit een dode mugachtige of motachtige?

Annemarie van den Bosch vond onlangs in haar huiskamer een dode mugachtige of een motachtige. Ze heeft geen idee wat het precies is. Volgens mij is het zeker geen mugachtige maar een mot/nachtvlinder. Ik denk aan een duikermot, zie de foto hieronder.

Deze duikermotten zijn totaal ongevaarlijk in huizen. Normaal mijden ze huizen ook. Maar soms komen ze op het licht af, wat veel nachtvlinders doen. Duikermotten behoren tot de familie van de grasmotten. Deze nachtvlinders hebben een spanwijdte van dertien tot zeventien millimeter. Ze komen voor in ons land, maar ook verder in Europa en Turkije. Het bijzondere is dat er gevleugelde vrouwtjes zijn, maar ook ongevleugelde vrouwtjes. Het meest bijzondere is dat deze vrouwtjes onder water leven. Duikervlinders hebben, als volwassen vlinder, geen lang leven. Ze worden maar twee dagen oud. De rupsen eten vooral van fonteinkruid, kranswier en waterpest. De rups overwintert.

Rubriek mooie foto’s

In de rubriek mooie foto's dit keer een foto die gemaakt is door Bas van Sambeek. Hij zag in het natuurgebied Kampina een zeer zeldzame boktor op een margriet. De naam is stictoleptura scutellata, dit dier heeft geen Nederlandse naam.

Natuurtip

Zondag 20 juli kun je van halfelf 's ochtends tot vier uur 's middags deelnemen aan een excursie met betrekking tot landgoed De Pannenhoef.

Wist je bijvoorbeeld dat er op de plaats van de afgebroken boerderij De Pannenhoef in 1987 drie lindebomen werden geplant ter herinnering aan drie generaties Adriaensen ( Jan, Theodoor en Jan)? Die woonden en werkten bij elkaar meer dan 150 jaar op het landgoed. Of ben je ervan op de hoogte dat de Turfvaart gegraven is tussen 1620 en 1622 en dat deze vroeger liefst dertig sluizen bevatte?

Naast de zwarte schuur staat een bakhuisje dat gerestaureerd is. Op de opengestelde zondagen wordt hier brood gebakken, op ambachtelijke wijze en met biologische ingrediënten. Rond het middaguur komt het verse brood uit de oven en kan iedereen een stukje komen proeven.

In de zwarte schuur is een kleine tentoonstelling te bezichtigen over het gebied en de historie van de turfwinning en er zijn wandel- en fietsroutes verkrijgbaar.

Meer informatie:
• De gratis excursie: duurt zo'n anderhalf uur. Aanmelden is niet nodig. Meld je op één van de twee tijdstippen bij de zwarte schuur.

• De zwarte schuur is goed bereikbaar met de fiets.

• Kom je met de auto? Parkeer op één van deze parkeerplaatsen: Vaartven (Pannenhoefsebaan, Rijsbergen), De Bak (Ettensebaan, Zundert), Lokkerberg (Oosteindseweg, Rijsbergen) of De Ganger (Panhoefweg, Zundert). Vanaf deze parkeerplaatsen is de route naar de zwarte schuur bewegwijzerd.

• Voor meer informatie, zie deze link.