De goedlachse Diana staat maandag een stuk relaxter in de rij voor haar startbewijs dan vorig jaar. "Ik was ruim drie uur van tevoren vertrokken, terwijl ik er normaal anderhalf uur over doe. Ik stond drie keer in de file en net voor Nijmegen ging mijn auto kapot", blikt ze terug.

Toen ze minuten van tevoren aankwam, sprintte ze als een gek over het terrein. "Bij de balie zeiden ze dat ze de scanner al hadden opgeruimd. Ik haastte me naar de servicebalie, waar een vrouw haar horloge pakte en zei dat ik één minuut te laat was. De lach waarmee ze het zei, was misschien wel het ergste."

Diana was woest op de organisatie van de Nijmeegse Vierdaagse, vooral omdat mensen die vertraging hadden met de trein een uur later nog een startbewijs kregen. "Dat vonden ze overmacht", zegt Diana. "Ik heb nadien nog een klacht ingediend, maar op iedere reden die ik gaf dat het onrechtvaardig was, hadden zij een antwoord."

Doorzetter dat ze is, besloot Diana alsnog mee te lopen. "Ik liep hem voor mezelf en voor de gezelligheid. En ik wilde heel graag kunnen zeggen dat ik de vijftig kilometer had gelopen." Een kruisje bij de finish kreeg ze niet, maar Diana kon onderweg op veel steun van mensen langs de kant rekenen. "Mensen leefden met me mee en wilde ineens met me op de foto", lacht ze.

Toch kon ze haar doel niet waarmaken. Door de hitte werd de Vierdaagse de laatste dag met tien kilometer ingekort. Dit jaar heeft Diana daarom twee doelstellingen: op tijd komen en vier dagen lang vijftig kilometer lopen.

"Ik ben vanochtend om half tien de deur uitgegaan om zeker te weten dat ik er vóór vijf uur ben", vertelt ze. "Ik heb mijn auto goed gecontroleerd en heb de banden opgepompt. Als ik nu niet op tijd ben, ben ik nooit meer op tijd."

Het bleek onderweg toch nog even spannend. "Ik moest een ommetje maken, want ik ben mijn paspoort dit weekend vergeten op een feestje in Limburg. Die heb ik wel nodig om me in te schrijven. Ik heb wel een kopie, maar ik wil niet het risico lopen dat het weer misgaat."

Na een flinke omleiding via Limburg én een flinke file staat Diana rond twee uur toch ruim op tijd bij de incheckbalie. "Waar kan ik een buskaartje halen van de camping naar het centrum?", vraagt ze aan een medewerker. "Ik wil geen risico's nemen dat ik te laat kom door gedoe met de auto dus ik ga lekker met de bus", lacht ze.

Als het startbewijs en het buskaartje binnen is, valt een last van haar schouders. "Dit voelt lekker. Ik ga voor een kruisje aan de finish, maar ik heb nu eerst een biertje verdiend."