De Eindhovense zanger (84), bekend van onder meer 'Kom van dat dak af', werd woensdagochtend door de familie van Kooymans gebeld met het verdrietige nieuws. Hij zag het aankomen, maar wist niet dat het moment nu al zou zijn. "Toen hij vertelde dat hij deze ziekte had, wist je al waar het heen zou gaan", zegt Koelewijn.

Hij bezocht zijn vriend voor het laatst in april. "Toen was hij in een vergevorderd stadium, dat was niet leuk om te zien. Ik kon nog gewoon met hem praten, maar hij praatte wel moeilijk. Daar moest ik geduld voor hebben."

Toch kwam het overlijden onverwacht dichtbij. "Ik was van plan een dezer dagen weer langs te gaan, maar zijn dood heeft mij ingehaald. Ik had hem graag nog een keer willen zien."

Vriendschap
De vriendschap tussen de twee muzikanten begon in de jaren 60 in Soest, waar ze bij elkaar in de straat woonden. "Op 30 meter afstand. Vanaf het begin konden we het behoorlijk goed met elkaar vinden. We hebben gegevens uitgewisseld en veel over muziek gesproken. Hij was met de Earring bezig, ik met mijn muziek." Die vriendschap is altijd gebleven, al zagen ze elkaar minder vaak. "We zaten niet elke week bij elkaar op de lip."

Koelewijn wist al vroeg dat George gediagnostiseerd was met ALS. "Hij wilde graag gitaar spelen, maar kon zijn plectrum niet meer vasthouden. De dag daarna lukte het ook niet en snel daarna kreeg hij de diagnose ALS. Dat vond ik heel jammer." Bij die ziekte vallen de spieren steeds meer uit en uiteindelijk ook de ademhalingsspieren.

'Fantastische gozer'
Toch draaiden hun gesprekken weinig om de ziekte. "Daar zat ik niet op te wachten en hij ook niet. Maar je vraagt hoe het gaat en daarna ging het over muziek en ontwikkelingen. Hij hield alles nog bij."

Een van de laatste keren dat Koelewijn hem zag, raakte hem diep. Hij kreeg het boek Radar Love van hem, dat over de grootste hit van Golden Earring ging. "Daar was ik écht trots op. Ik wilde bijna vragen of hij hem wilde signeren, maar dat ging op dat moment al niet meer."

Wat Koelewijn het meest zal missen? De gesprekken. "We hebben veel van elkaar geleerd. Ik ben blij dat ik hem gekend heb. Het was een fantastische gozer, heel amicaal en geïnteresseerd in alle richtingen en stromingen van muziek."

Kooymans leerde hem ook om anders naar artiesten te luisteren. "Soms zei ik dat ik een band of artiest niks vond. Dan zei hij: 'Dat moet je niet zeggen' en hij legde uit waarom dat niet zo was. Dat was zo interessant. Hij had een bepaald soort humor die ik ook heb."

In 1998 produceerde Kooymans een album voor de zoon van Peter Koelewijn, Joep, die toen in de band Catch 22 zat. "Dat vond ik echt fantastisch."

Je Wordt Ouder Papa
Er is één herinnering die voor Koelewijn boven alles uitsteekt: het ontstaan van zijn hit 'Je Wordt Ouder Papa'. Zijn zoon Joep was toen nog heel jong en zou met een vriendje gaan spelen.

Dat jongetje zag George in de tuin zitten en vroeg een handtekening. "Daarna kwam hij naar mij toe: 'Meneer, weet u waar Joepie is?' Ik zei: 'Nou, ik weet niet waar hij is' en hij liep weg. George moest zo hard lachen en zei: 'Ik kan wel merken dat je ouder wordt, papa'. Toen heb ik dat nummer geschreven."