"Zakken, zakken, zakken én weer omhoog", instrueert kinderfysiotherapeut Isabelle Kranenburg de 9-jarige Mike uit Zundert. Mike moet veel moeite doen voor de oefening, waarbij hij zonder zijn handen te gebruiken op een bankje moet gaan zitten. "Deze is moeilijk en stom", zegt de jongen die verder vooral trots, vrolijk en met plezier rondloopt in zijn nieuwe NAC-tenue.

Want Mike is een leuk en opgewekt ventje. Hij is één van de vele kinderen met motorische problemen die Isabelle behandelt. Iets wat, zo blijkt uit verschillende onderzoeken, steeds vaker voorkomt. "Mijn agenda zit echt bomvol", zegt ze.

Het probleem van Mike is dat hij met zijn voeten naar binnen loopt waardoor hij vaak struikelt. Ook heeft hij moeite met schrijven. Tijdens de therapie doet hij spier- en balansoefeningen, maar ook schrijfoefeningen. “Soms moeilijk, soms makkelijk. Maar mijn spieren worden er sterker van”, zegt hij nuchter. "En dat is precies wat we willen", lacht Isabelle. "We maken er spelletjes van, want een kind op een fitnessapparaat zetten werkt niet. Als het leuk blijft, gaan ze met plezier oefenen en krijgen ze zelfvertrouwen."

"Kinderen hebben steeds vaker moeite met hun evenwicht of ze struikelen snel", vervolgt de kinderfysiotherapeut. "Maar ook schrijven, kleuren en knippen gaat vaak moeizaam. En steeds vaker gaat het over prikkelverwerking: hoe ga je om met drukte of geluid? Het leidt tot onderpresteren." "Dat blijkt ook uit onderzoeken van onder meer de Haagse Hogeschool en het wetenschappelijk onderzoeksbureau Mulier Instituut.

Hoe komt dat toch? Volgens Isabelle is het een mix van factoren. “Klassen zijn groter, dus is er minder persoonlijke aandacht. Thuis wordt minder geknutseld en vaker een iPad gepakt. En kinderen spelen simpelweg minder buiten. Tijdens corona vielen sport en gym ook nog weg. Dan mis je heel veel momenten waarop je normaal gesproken motorische vaardigheden ontwikkelt.”

En zo'n achterstand in motorische ontwikkeling heeft volgens de fysiotherapeut gevolgen: “Als je bij gym steeds als laatste gekozen wordt of niet mee kunt komen met sport, ga je dat vermijden. Kinderen haken af, krijgen minder plezier in bewegen en worden er onzeker van. Zo beland je in een vicieuze cirkel.”

"Deze is makkelijk!", kraait Mike van blijdschap en hij slaat op een belletje. Hij troeft daarmee therapeut Isabelle af. Ze spelen een spelletje waarbij hij heel snel elastiekjes om zijn vingers moet doen. Het helpt bij het verbeteren van de schrijfvaardigheid.

"De kinderfysiotherapeut wordt nog vaak gezien als iemand die je helpt na een blessure", vertelt Isabelle. "Maar dat beeld klopt allang niet meer, want we doen veel meer. Van fijne motoriek, zoals schrijven en knippen, tot prikkelverwerking. Sommige kinderen kunnen zich gewoon niet concentreren omdat ze snel overprikkeld raken. Met wat extra begeleiding kun je die kinderen enorm helpen."

Waarom is dit zo belangrijk? "Omdat je op jonge leeftijd problemen kunt voorkomen die later veel groter worden", legt Isabelle uit. "Als kinderen leren plezier te hebben in bewegen, is de kans kleiner dat ze later kampen met overgewicht, lichamelijke klachten of dat moeite krijgen met leren. Het is echt investeren in hun toekomst."

Haar advies aan ouders is helder: “Laat kinderen weer lekker buitenspelen. Rennen, klimmen, vallen en opstaan: van bewegen is nog nooit iemand slechter geworden. En als het tóch niet vanzelf gaat, dan is kinderfysiotherapie er om te helpen.”

De sessie voor vandaag zit er bijna op. Maar als NAC-fan wil Mike nog één ding van Isabelle weten. Voor welke club is zij eigenlijk? "Voor Ajax!? Nou, dan ben ik weg. Doei!"