Deze topsporter ziet de hele wereld, maar moet ieder dubbeltje omdraaien
Het leven als squashprof is geen vetpot. Op toernooien verdient ze prijzengeld, maar het is niet genoeg om van rond te komen. “Daarnaast geef ik squashles om geld te verdienen. Met mijn werk bij de Squash Bond Nederland ben ik gestopt zodat ik me nog meer kan focussen op de sport. Hoe beter ik het doe op toernooien, hoe meer geld er binnenkomt. Maar je kunt de bedragen niet vergelijken met bijvoorbeeld tennis.”
Voor haar sport is ze op heel veel plekken in de wereld geweest. “Ik ben benieuwd wat er komend seizoen op de planning staat. Per toernooi kijk ik of het voor mij goed is om er te spelen.”
"Bij iedere reis kijk ik naar de goedkoopste opties."
Het reizen is een grote kostenpost. “Met mijn passie kan ik de wereld over en ik ontmoet veel nieuwe mensen. Maar ik moet alles zelf regelen en betalen, al kan ik met hulp van sponsoren de meeste vluchten betalen. Bij iedere reis kijk ik naar de goedkoopste opties. Door bijvoorbeeld ergens een tussenstop te nemen of op de locatie zelf een kamer te delen met anderen.”
De afgelopen dagen stonden in het teken van het EK individueel in Frankrijk waar ze twintigste werd. Ze werd uitgezonden door Nederland, maar ook hier moest ze de trip zelf betalen. “Voor mij was het vooral belangrijk om te kijken hoe ik er na de zomer voor stond in het Europese veld. Ik heb twee keer per dag vele uren op en buiten de baan getraind.”
Tessa houdt dit leven al lang vol vanwege haar liefde voor de sport. Die liefde begon al vroeg. Haar moeder nam Tessa en haar broer, die later ook prof werd, mee naar de baan. Op 8-jarige leeftijd deed ze al mee aan toernooien.
"Mede door blessures is het mentaal wel zwaar geweest."
In 2017 pakte ze haar eerste Nederlandse titel bij de senioren, een jaar later koos ze na het afronden van haar studie fulltime voor de sport. Dit jaar volgde haar tweede gouden plak op een NK. “Ik vind squash fantastisch om te doen, het is mijn leven. Mede door blessures is het mentaal wel zwaar geweest. Ik heb altijd het gevoel gehouden dat het mijn kant op zou vallen. Dat was dit jaar, al bleef ik niet blessurevrij. Ik ben weer van wedstrijden gaan houden.”
Met haar 30 jaar heeft ze al veel meegemaakt in de topsport. De komende drie jaar hoopt ze zeker nog op het hoogste niveau actief te zijn. “Squash is in 2028 een olympische sport. Het is mijn belangrijkste doel om er in Los Angeles bij te zijn. Ik besef me dat het enorm pittig zal worden, maar ik ga er alles aan doen. Ik zie nog steeds verbetering en dat werkt motiverend. Op de wereldranglijst sta ik nu 117e, maar ik heb het vertrouwen dat ik naar de beste 30 kan toegroeien.”
Een wedstrijd op het EK voor landenteams in 2023.