"Ongelofelijk, we hebben het gewoon geflikt", reageert student lucht- en ruimtevaarttechniek Jules Teeuwen (21) uit Budel. "De laatste kilometers waren zenuwslopend: met stortbuien, veel verkeer en de concurrent in onze nek. Ik ben supertrots op ons team." Jans van den Nobelen (22) uit Klundert vindt het een 'echte teamprestatie'. En de 23-jarige Gilles Oude Elberink uit Vught noemt de titel extra speciaal, omdat het voor de Delftse studenten een jubileumjaar is: "Een bekroning op 25 jaar zonneracen."

"De zwaardvin op de Nuna 13 heeft zich bewezen in de wind", stelt Jans, student industrieel ontwerpen. Het geheime wapen plaatsten de studenten op hun auto zodra er een gunstige windrichting was. Door de vin had de auto meer snelheid en stabiliteit. Het studententeam leidde de race vanaf het begin en bleef de concurrenten van Solar Team Twente en KU Leuven nipt voor. De winst betekent de achtste wereldtitel voor de TU Delft, maar het was wel weer even geleden: in 2017 wonnen ze voor het laatst.

Uitdagingen
De drie Brabantse studenten werkten een jaar lang fulltime aan de zonneauto en zetten hun studie tijdelijk op pauze. "We hebben hier een jaar lang naartoe gewerkt en onze uiterste best gedaan", zegt Jans. "Het gat naar de concurrentie was enorm klein."

Onderweg hadden ze veel uitdagingen. Zo moesten ze rekening houden met bijvoorbeeld snelheidsbeperkingen, donkere wolken én veel regen. Student werktuigbouwkunde Gilles: "We hebben hele heftige regenbuien gehad. De auto presteert juist in zonnig weer, dus daar moesten we rekening mee houden." Door vooraf energie op te slaan in de accu, kon het team ook tijdens regen blijven rijden. "Het kon soms de hele dag regenen en als je dan kunt zonneracen, kan het in andere delen van de wereld ook."

Lekke band
De Nuna 13 die mede door Jules werd bestuurd, reed rond de 90 kilometer per uur. Soms wat sneller en soms wat langzamer, afhankelijk van het weer. Op de voorlaatste dag beleefden de studenten nog een heel spannend moment. Tijdens een verplichte stop ontdekten ze een lekke band. Het team was drie minuten eerder bij de stop dan concurrent Leuven en moest razendsnel een band vervangen om de voorsprong niet te verliezen. Het lukte en juist dat zorgde volgens Jules voor 'een enorme ontlading'. "We waren goed voorbereid, iedereen wist precies wat hij moest doen", legt hij uit.

Hecht team
Voor alle drie de provinciegenoten was het hun eerste deelname. Ze kenden elkaar voor ze samen het avontuur aangingen nog niet. "Iedereen heeft zijn eigen discipline, zoals elektrotechniek of mechanische onderdelen, maar we werkten samen om de auto te maken. En vanuit die samenwerking moesten we een raceteam worden." De drie zijn erg gegroeid als engineers, geven ze aan: "En het stukje teamwork dat je tijdens de race ervaart, ervaar je nergens anders."

De studenten zijn nog een paar dagen in Adelaide en gaan daarna met de hele groep nog een week naar Melbourne. "We zijn een hecht team geworden en ik weet zeker dat we elkaar blijven zien", besluiten Jules, Jans en Gilles.