De liefde voor de fiets zit er bij Lucas al van jongs af aan in. "Het begon op een zondagmiddag bij ons thuis. Ons pap zat met de buurman een biertje te drinken en ging daarna fietsen. Mijn broer is daarna gaan fietsen en niet veel later startte ik ook. Ik was toen zes jaar."

Al snel reed Lucas wedstrijden, trainde hij vele uren per week en behoorde hij tot de talenten in de Nederlandse wielersport. “Ik was er soms wel vijftien uur in de week mee in de weer en daarnaast kwamen dan nog de wedstrijden. Een van mijn mooiste herinneringen is tweede worden in een driedaagse klassieker in Friesland."

Een vervelende blessure aan zijn voet gooide roet in het eten. "Een botje was vergroeid en moest eruit. Afgelopen december ben ik daaraan geopereerd. Zolang ik last had, mocht ik niets met met m'n voet doen. Op een gegeven moment ben ik weer op de fiets gestapt. Eind februari, begin maart had ik een trainingsstage op Mallorca."

"We fietsten daar met een groep over het eiland. Het regende en opeens kwam er een auto van rechts. Daar schrokken we van en er vielen er een paar. Ik kreeg toen een tik op mijn voet, waardoor een pees opgerekt was en ik er weer een tijd uitlag."

Lucas ging in die tijd aan de slag met zijn bijbaantje in een fietsenwinkel. "Op een dag kwam ik mopperend thuis. Ons pap stelde toen de vraag waarom ik niet voor mezelf begon." En zo geschiedde. Vader en zoon maakte de plannen samen aan de keukentafel. "We zijn op een gegeven moment gewoon een rondje gaan rijden, op zoek naar panden."

De twee stopten toevallig op Hertog Janplein in Erp. "Op een pand hing een klein papiertje met daarop ‘Te huur’. We hebben toen meteen een berichtje gestuurd.” En zo geschiedde. "We stuurden midden mei een appje en begin juni waren we al aan het verbouwen."

Met 17 jaar jong zou je zeggen dat de zenuwen door zijn lijf gieren, maar schijn bedriegt. “Ik vind het niet spannend eigenlijk. Ik sta achter het concept en ben ervan overtuigd dat het gaat lopen." Het is voor Lucas eigenlijk niet zoveel anders dan de tijd dat hij op de fiets zat. “Dit voelt net ook een beetje als topsport."

Door de jaren heen heeft hij veel ervaring opgedaan bij zijn bijbaan in een fietsenzaak en daarnaast studeert hij op dit moment nog marketing en communicatie. “Je moet gewoon doen, bijvoorbeeld het inrichten van de winkel. Een beetje schuiven en inrichten.”

De winkel van Lucas moet straks hét fietsmekka zijn van Erp en omgeving. “We hebben zelfs een waspaal buiten om de fiets te wassen en een loungebank om even te rusten. Daarbij willen we goeie service geven én we hebben, niet te vergeten natuurlijk, goeie koffie”, zegt hij met een lach.

Met de opening in het verschiet heeft hij nog maar even om de puntjes op de spreekwoordelijke 'i' te zetten. Gelukkig hoeft Lucas het niet allemaal alleen te doen en heeft hij zijn vader als rechterhand. “Ja,kei mooi toch”, vertelt zijn vader over de ondernemingszin van zijn zoon. “Ik ben heel trots. Hij heeft superveel geleerd de afgelopen maanden."