"Ik ben al zeven weken van huis", zegt Mark. Hij zit in zijn rolstoel in een revalidatiecentrum in Nijmegen. Zijn linkerpols is gehuld in een brace, zijn rechterarm is compleet ingetaped. Hij weet nog net een grijns tevoorschijn te halen. "Dus ja, het is wel iets anders gelopen dan ik dacht."

Op een zonovergoten zaterdagochtend in juli besluit Mark een rondje te gaan wielrennen, zoals hij vaak doet. Vanuit Empel zet hij met zijn racefiets koers richting Waalwijk. "Op een gegeven moment fietste ik verkeerd en moest ik draaien", vertelt hij. "Toen ik dat probeerde, raakte ik een verhoging in de weg. Ik was mijn stuur ineens kwijt."

Mark raakt een stukje slecht wegdek, verliest de macht over het stuur en vliegt over de kop. Hij valt voorover van zijn wielrenfiets en belandt op zijn nek. "Ik was niet de hele tijd bij, maar ik heb wel nog het een en ander meegekregen." Hij ligt een flinke poos in het gras, op het randje van bewustzijn, in de warme zon. "Ik voelde meteen dat het niet goed was." Uiteindelijk vinden een aantal omstanders de zwaargewonde wielrenner, ze beginnen gelijk met reanimeren.

Door de val op zijn nek raakt hij gedeeltelijk verlamd. Met spoed wordt hij naar het ziekenhuis gebracht, waar hij ruim twee weken op de intensive care ligt. Lopen, zijn armen bewegen, het lukt allemaal niet meer. "Ineens kun je niks en dan moet je er maar mee dealen."

Niet verzekerd
Een letselschadeadvocaat heeft de gemeente Waalwijk aansprakelijk gesteld. Want een bijkomend probleem is dat Mark als zzp'er in de bouw werkt en geen arbeidsongeschiktheidsverzekering heeft. "Eerst moet ik dit revalidatieproject af maken, en dan moeten we kijken wat er daarna nog mogelijk is", zegt hij erover. De gemeente Waalwijk laat weten dat ze het ongeluk betreuren en dat ze onderzoek doen.

Daarom heeft vriendin Jarka van Dijk in overleg met de familie een crowdfundingsactie voor Mark opgezet. "Ik hoop dat we 60.000 euro op kunnen halen zodat Mark zijn huis aan kan laten passen. Dat is echt nodig om verder te kunnen leven," legt ze uit. "Hij had geen arbeidsongeschiktheidsverzekering en daar kan je van alles van vinden, maar dit is waar hij nu staat en hij heeft hulp nodig. Als je moet wachten op instanties of een rechtszaak dan ben je maanden of misschien wel jaren verder." De teller staat inmiddels op 12.500 euro.

Terug op de fiets
Het zijn zware dagen in het revalidatiecentrum. Handtherapie, hydrotherapie en looptherapie. Iedere dag werkt Mark aan zijn herstel, in de hoop zijn verloren lichaamsfuncties weer allemaal terug te krijgen. "Ik kan mijn voeten en mijn tenen weer bewegen en ook de vingers aan mijn linkerhand beginnen nu langzaam weer terug te komen", zegt hij terwijl hij kijkt naar zijn arm, ingetapet met felroze, smalle stroken tape. "Ik zit hier nog tot eind november en daarna volgen er nog dagbehandelingen."

Ondanks het hevige wielrenongeluk is de hoop van Mark dat hij ooit nog eens terug kan op het zadel. "Dat zou wel mooi zijn, maar dat is misschien iets te optimistisch." Op zijn minst wil hij weer zelfstandig dingen kunnen ondernemen. "Zodat ik weer terug kan naar huis, of in ieder geval weer meer mobiel kan zijn."

Maar hij erkent: er is nog een lange weg te gaan. "Daarvoor moet ik hier nog flink aan de gang."