De watertoren uit 1970 is door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed geselecteerd als onderdeel van het nieuwe programma voor 'jonge monumenten', het gaat dan om bouwwerken en kunstwerken die zijn gebouwd tussen 1965 en 1990.

In die jaren gebeurde er van alles in Nederland: er kwamen nieuwe woonwijken, snelwegen, kerken en stations, vaak met een heel eigen, moderne stijl. Veel van die bouwwerken zijn inmiddels beeldbepalend, maar nog jong. Door ze nu al aan te wijzen als monument, blijven ze ook voor later bewaard.

De komende maanden wordt beoordeeld welke objecten daadwerkelijk de status van rijksmonument krijgen. Vooralsnog zijn vijftien 'jonge' bouwwerken in de race, waarvan de watertoren het enige object in onze provincie is. De verwachting is dat de verschillende bouwwerken over een half jaar officieel rijksmonument zijn.

Futuristisch ontwerp
De Eindhovense watertoren werd in 1970 gebouwd naar een ontwerp van architect Wim Quist. Hij had geen zin in een ouderwetse bakstenen toren en koos voor drie enorme witte bollen op hoge poten. Elke bol heeft een doorsnede van tien meter en kan een half miljoen liter water opslaan. Samen maken ze dit de grootste watertoren die ooit in Nederland is gebouwd. Wat de architect toen nog niet kon weten, is dat hij ook meteen de laatste watertoren die in Nederland werd gebouwd had ontworpen.

Nog steeds in gebruik
De meeste watertorens in Nederland zijn tegenwoordig leeg of hebben een nieuwe functie gekregen, maar de witte bollen doen nog precies waarvoor ze ooit zijn gemaakt: water opslaan voor de stad. Ze zorgen dat er altijd genoeg druk op de leidingen staat, ook als er veel water tegelijk wordt gebruikt. Brabant Water bevestigt dat de toren nog steeds onderdeel is van het drinkwaternetwerk.